แม้รายละเอียดของสัญญาที่ทำขึ้นระหว่างโจทก์กับบริษัท เนสท์เล่ โพรดัคท์ส เทคนิคัล แอซซิสแทนซ์ คัมปะนี ลิมิเต็ด จะระบุว่าบริษัท เนสท์เล่ฯ จะให้บริการเกี่ยวกับความรู้ทางด้านวิศวกรรม โดยให้ความช่วยเหลือในการผลิตกาแฟสำเร็จรูปตามที่โจทก์ต้องการทุกประการเพื่อให้โจทก์ประกอบกิจการอย่างมีประสิทธิภาพตามแผนงานและเพื่อให้ผลิตภัณฑ์ของโจทก์มีคุณภาพได้มาตรฐานสูง แต่ก็ได้มีข้อตกลงอีกว่า เมื่อเลิกสัญญานี้โจทก์จะต้องส่งคืนบุคคลหรือเอกสารซึ่งได้รับแต่งตั้งจากบริษัทเนสท์เล่ฯ โดยพลัน รวมทั้งสำเนาเกี่ยวกับข้อสนเทศทางเทคนิคที่ถือเป็นความลับ และโจทก์จะต้องเลิกใช้กรรมวิธีในการผลิตวิทยาการหรือเครื่องประดิษฐ์ซึ่งบริษัทเนสท์เล่ฯ แนะให้ใช้ในระหว่างอายุสัญญาโดยพลัน ตามสัญญาดังกล่าวโจทก์ไม่มีสิทธิเป็นเจ้าของในการผลิตกาแฟผงเพียงแต่ได้สิทธิผลิตกาแฟผงในประเทศไทยภายใต้การควบคุมดูลแลของบริษัทดังกล่าว โดยโจทก์จะต้องชำระเงินค่าตอบแทนเป็นการแลกเปลี่ยนกับสิทธินั้นเพื่อเลิกสัญญาสิทธิของโจทก์ในการผลิตกาแฟผงก็หมดไป ค่าตอบแทนที่บริษัทเนสท์เล่ฯ ซึ่งเป็นบริษัทที่ตั้งขึ้นตามกฎหมายต่างประเทศ และมิได้ประกอบกิจการในประเทศไทยได้รับไปจากโจทก์จึงหาใช่เป็นเงินได้จากวิชาชีพอิสระคือวิศวกรรม ตามความหมายของมาตรา 40(6) แห่งประมวลรัษฎากรไม่ และลักษณะการของสัญญาการให้ความรู้ทางวิศวกรรมตามสัญญาดังกล่าว ไม่ใช่เป็นเงินได้เนื่องจากหน้าที่หรือตำแหน่งงานที่ทำหรือจากการรับทำงานให้ตามความหมายของมาตรา 40(2) แต่เป็นการที่บริษัทเนสท์เล่ฯ ได้รับค่าตอบแทน เนื่องจากการอนุญาตให้โจทก์ใช้สิทธิผลิตกาแฟผงตามสูตรของบริษัทฯ ภายใต้เงื่อนไขของสัญญาดังกล่าว การที่เจ้าพนักงานประเมินมีความเห็นว่าเป็นเงินได้ตามมาตรา 40(2) จึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย