| คำพิพากษาฎีกาที่ 3113/2531 | |
| นายแช แซ่อึ้ง | ์โจทก์ |
| กรมสรรพากรกับพวก | จำเลย |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ประมวลรัษฎากร มาตรา 46 พระราชกฤษฎีกา (ฉบับที่ 11) พ.ศ. 2502 | |
| เจ้าพนักงานประเมินหมายเรียกให้โจทก์ส่งบัญชีและหลักฐานเอกสารประกอบการลงบัญชีเพื่อตรวจสอบเงินได้ประจำปี พ.ศ. 2519 โจทก์อ้างว่าไม่ได้ทำบัญชีไว้ จึงไม่สามารถส่งหลักฐานได้ ถือว่าโจทก์ไม่มีหลักฐานไปแสดงต่อเจ้าพนักงานประเมิน เมื่อเจ้าพนักงานประเมินได้ประเมินภาษีเงินได้ที่โจทก์ต้องเสียเพิ่มสำหรับปี พ.ศ. 2519 และคิดหักค่าใช้จ่าย เทียบเคียงกับการหักค่าใช้จ่ายแบบการเหมาในอัตราร้อยละ 85 ตามมาตรา 8 ข้อ 23 พระราชกฤษฎีกา (ฉบับที่ 11) พ.ศ. 2502 จึงถือว่าเป็นการหักค่าใช้ให้ตามความจำเป็นและสมควรแล้ว ซึ่งโจทก์ก็ยอมรับโดยไม่โต้แย้งแต่อย่างใดในชั้นประเมินของเจ้าพนักงานแม้ในชั้นอุทธรณ์ต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์โจทก์ได้ส่งเอกสารค่าใช้จ่ายในการดำเนินกิจการของโจทก์ แต่ก็ถือได้ว่าโจทก์ได้สละสิทธิ์ในการที่จะนำหลักฐานไปแสดงต่อเจ้าพนักงานประเมินเพื่อที่จะพิสูจน์ว่าโจทก์มีค่าใช้จ่ายที่จำเป็นและสมควรมากกว่าที่ถูกหักเสียแล้ว โจทก์จะกลับมาอ้างว่าหลักฐานมีอยู่จึงไม่ควรรับฟัง นอกจากนี้เอกสารที่โจทก์ส่งศาลไม่มีพยานบุคคลมาสืบรับรองความถูกต้อง จึงเลื่อนลอยรับฟังไม่ได้ว่าโจทก์มีรายการค่าใช้จ่ายจำเป็นตามเอกสารเหล่านั้น | |