| คำพิพากษาฎีกาที่ 2432/2531 | |
| เรื่อง การประเมินภาษี | |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ประมวลรัษฎากร มาตรา 31(2) | |
| ประมวลรัษฎากร มาตรา 31(2) มิได้บัญญัติไว้ว่าการ อุทธรณ์คำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ต่อศาล จะต้องอ้าง เหตุผลเช่นเดียวกับอุทธรณ์ต่อคณะกรรมการดังกล่าว โจทก์จึงอ้างเหตุอื่น นอกเหนือจากที่เคยยกข้นอุทธรณ์ไว้ได้ อุทธรณ์ของโจทก์ต่อคณะกรรมการ พิจารณาอุทธรณ์มีใจความสำคัญว่า เจ้าพนักงานประเมินได้ประเมินเรียกเก็บ ภาษีเงินได้นิติบุคคลจากโจทก์โดยมิชอบและขอให้ยกเลิกการประเมินดังกล่าว การที่โจทก์กล่าวอ้างในชั้นศาล ถึงการส่งหมายเรียกการกำหนดรอบระยะ เวลาบัญชีไม่ถูกต้องนั้นก็เป็นเหตุผลที่โจทก์กล่าวอ้างเพื่อเป็นข้อพิสูจน์ว่าการ ประเมินภาษีดังกล่าวไม่ชอบนั่นเอง จึงเป็นการกล่าวอ้างในเรื่องเดียวกับที่ โจทก์อุทธรณ์ต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์แล้ว ที่เจ้าพนักงานประเมินมีอำนาจออกหมายเรียก ตัวผู้ยื่นรายการเสียภาษี อากรมาไต่สวนภายในเวลา 5 ปี นับแต่วันที่ได้ยื่นรายการแล้วตามประมวล รัษฎากร มาตรา 19 นั้น ใช้เฉพาะกรณีที่มีการยื่นรายการเพื่อเสียภาษีอากร ไม่ถูกต้องตามความจริงหรือไม่บริบูรณ์ แต่กรณีที่ไม่ยื่นรายการตามมาตรา 23 เจ้าพนักงานประเมินมีอำนาจออกหมายเรียกมาไต่สวนได้ โดยไม่มีกำหนด เวลาบังคับ ดังนี้ แม้หมายเรียกเกิน 5 ปี และระบุทั้งมาตรา 19 และ 23 มาด้วยก็หาทำให้การประเมินขาดอายุความ รอบระยะเวลาบัญชีของห้างบหุ้นส่วนโจทก์เริ่มตั้งแต่ 1 ตุลาคม ถึงวันที่ 30 กันยายนของปีถัดไป แต่เจ้าพนักงานประเมินไม่อาจตรวจสอบในเรื่อง รองระยะเวลาบัญชีของโจทก์เป็นไปตามปกติคือเริ่มตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม และสิ้นสุดวันที่ 32 ธันวาคมทั้งการประเมินดังกล่าวก็ไม่ปรากฏว่าเป็นการ คำนวณภาษีซ้อนกันหรือต้องทำให้โจทก์เสียภาษีเพิ่มขึ้นแต่ประการใด การ ประเมินภาษีอากรจึงชอบแล้ว | |