| คำพิพากษาฎีกาที่ 2168/2531 | |
| นายเทพ ลิมปาภรณ์ | โจทก์ |
| กรมสรรพากร | จำเลย |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ประมวลรัษฎากร มาตรา 40 (8) ประเภทการค้า 11 การขายอสังหาริมทรัพย์ | |
| โจทก์ซื้อที่ดินมาตั้งแต่ปี 2514 ในราคา 100,000 บาท และโจทก์ได้ขายไปทั้งแปลงในปี 2519 ในราคา 300,000 บาท ข้ออ้างที่ว่าซื้อที่ดินเพื่อจะใช้เป็นที่อยู่อาศัยเป็นข้ออ้างที่ขาดเหตุผล เพราะขณะที่โจทก์ซื้อที่ดินนั้นโจทก์มีที่อยู่อาศัยแล้ว และที่อ้างว่าขายไปเพราะโจรผู้ร้ายชุกชุมก็เป็นเหตุผลที่ไม่น่าเชื่อเพราะขัดกับราคาที่โจทก์ขายได้สูงกว่าราคาที่ซื้อมามาก กรณีจึงเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร คำว่า "การอื่น"นอกจากที่ระบุไว้ใน (1) ถึง (7) ดังที่บัญญัติไว้ในมาตรา 40(8) นั้น หมายถึงเงินได้จากการอื่นนอกจากที่ระบุไว้ในมาตรา 40 (1) ถึง (7) ก็ถือเป็นเงินได้ตามมาตรา 40(8) โดยกฎหมายหาต้องคำนึงว่าจะต้องเป็นเงินได้จากการประกอบอาชีพไม่ เมื่อกรณีของโจทก์เป็นเงินได้จากการขายตึกแถวซึ่งมุ่งในทางการค้าหรือหากำไร จึงเป็นเงินได้พึงประเมินตามความหมายของประมวลรัษฎากร มาตรา 40(8) ซึ่งต้องนำมาเสียภาษีเงินได้และต้องเสียภาษีการค้าตามบัญชีอัตราภาษีการค้า ประเภทการค้า 11 ด้วย | |