| คำพิพากษาฎีกาที่ 2103/2531 | |
| นายวิเชียร สุวรรณรัศมี | โจทก์ |
| กรมสรรพากร กับพวก | จำเลย |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ประมวลรัษฎากร มาตรา 19, 20 | |
| รายได้จากการจับสัตว์น้ำของโจทก์ตามสมุดบัญชีที่โจทก์อ้างเป็นพยานหลักฐานกับรายได้จากการจับสัตว์น้ำที่โจทก์ได้ยื่นรายการเสียภาษีไว้นั้นไม่ตรงกัน และโจทก์ก็จำไม่ได้ว่าการจับปลาแต่ละเที่ยวมีรายได้เท่าใด และไม่ได้อ้างหลักฐานตามที่พยานโจทก์เบิกความว่ารายได้จากการจับปลาแต่ละเที่ยวนั้นได้มีการลงบัญชีไว้ ข้อเท็จจริงฟังไม่ได้ว่าบัญชีดังกล่าวที่โจทก์อ้างนั้นถูกต้อง ดังนั้น การที่เจ้าพนักงานประเมินได้กำหนดรายได้ของโจทก์โดยถือตามหลักเกณฑ์ที่ได้กำหนดไว้ และโจทก์ก็ยอมรับว่ามีรายได้อย่างต่ำตามหลักเกณฑ์ดังกล่าว การประเมินของเจ้าพนักงานประเมินและคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์จึงชอบแล้ว | |