คำพิพากษาฎีกาที่311/2531

ห้างหุ้นส่วนจำกัด เฉลิมพันธ์ไอส์เม็กกิ้ง แอนด์ แอนเตอร์ไพรส์

โจทก์

กรมสรรพากร

จำเลย

กฎหมายที่เกี่ยวข้องประมวลรัษฎากร มาตรา 8 พระราชกำหนด แก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร
(ฉบับที่ 14) มาตรา 30

จำเลยส่งแบบแจ้งการประเมินแก่โจทก์ ไม่มีผู้ใดยอมรับ จำเลยจึงได้นำแบบแจ้งการประเมินไปปิดไว้ที่หน้าประตูสำนักงานโจทก์ ตามที่โจทก์ระบุในการยื่นรายการภาษีเงินได้และคำขอรับชำระภาษีตามแบบ อ.1 แม้สำนักงานดังกล่าวจะเป็นสำนักงานสาขาของโจทก์ ก็รวมอยู่ในความหมายของคำว่าสำนักงาน ตามที่บัญญัติไว้ในประมวลรัษฎากร มาตรา 8 ที่ใช้บังคับขณะนั้น การที่เจ้าหน้าที่ของจำเลยปิดแบบแจ้งการประเมิน ณ สถานที่ดังกล่าวจึงชอบด้วยกฎหมาย
พ.ร.ก. แก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 14) พ.ศ. 2529 มาตรา 30 วรรค 6(2) กำหนดไว้มิให้บทบัญญัติมาตรา 30 บังคับแก่บุคคลที่เจ้าพนักงานประเมินได้ทำการประเมินหรือสั่งให้เสีย.... โดยได้ทำการประเมินหรือสั่งก่อนวันที่พระราชกำหนดนี้ใช้บังคับ คดีนี้เจ้าพนักงานประเมินแจ้งการประเมินให้โจทก์ทราบก่อนวันที่พระราชกำหนดนี้ใช้บังคับ โจทก์จึงไม่ได้รับสิทธิประโยชน์ดังที่บัญญัติไว้ในมาตรา 30 ทั้งการประเมินของจำเลยเป็นการประเมินภาษีการค้า ส่วนที่โจทก์ยื่นคำขอเสียภาษีอากรตามมาตรา 30 เป็นเรื่องภาษีเงินได้นิติบุคคล แม้โจทก์จะเสียภาษีส่วนนี้ไปแล้วก็เป็นภาษีคนละประเภทกัน โจทก์จึงไม่ได้รับสิทธิประโยชน์ตามมาตรา 30 แห่งพระราชกำหนดแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ 14) พ.ศ. 2529 โดยนัยนี้ด้วย