| คำพิพากษาฎีกาที่ 4095/2530 | |
| บริษัท สีลม จำกัด | โจทก์ |
| กรมสรรพากร | จำเลย |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ประมวลรัษฎากร มาตรา 88 ทวิ (2) | |
| ตามประมวลรัษฎากรมาตรา 88 ทวิ (2) มีความหมายว่าในกรณีมีกำหนดเวลาให้ยื่นแบบแสดงรายการการค้าไว้หลายวันก็ให้นับแต่วันสุดท้ายแห่งกำหนดเวลานั้น ส่วนในกรณีที่วันยื่นแบบแสดงรายการการค้าได้กำหนดไว้แน่นอนเพียงวันเดียวก็ย่อมต้องถือวันที่กำหนดไว้แน่นอนนั้นเป็นวันสุดท้าย ประกาศกระทรวงการคลังว่าด้วยภาษีการค้า เรื่องกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการการค้า และการชำระภาษีการค้าของผู้นำเข้า ลงวันที่ 6 กรกฎาคม 2509 ที่บังคับใช้อยู่ในขณะนั้น กำหนดให้ยื่นแบบแสดงรายการการค้าทุกครั้งที่มีการยื่นใบขนสินค้าตามกฎหมายว่าด้วยศุลกากรและชำระภาษีในวันนำเข้า ซึ่งเป็นเพียงวันเดียวที่กำหนดไว้แน่นอนแล้ว เนื่องจากในคดีนี้ผู้ซื้อสินค้าได้รับเอกสิทธิทางการฑูตไม่ต้องเสียภาษีอากร จึงไม่มีการยื่นแบบแสดงรายการการค้า แต่ต้องยื่นบัญชีเล็ดเยอร์ ใบประทวนของใช้ในบ้านเมืองแทนเมื่อจะปล่อยของออกจากคลังสินค้าทัณฑ์บนซึ่งต้องถือวันปล่อยของออกคือวันที่จะต้องยื่นแบบแสดงรายการการค้าตามประกาศกระทรวงการคลัง เมื่อปรากฏว่าสินค้าทุกรายการได้ปล่อยออกจากคลังสินค้าทัณฑ์บนในเดือนพฤศจิกายน 2510 ดังนั้นแม้จะฟังได้ว่าโจทก์เป็นผู้นำเข้าสินค้าพิพาทและมีหน้าที่ต้องเสียภาษีตามที่เจ้าพนักงานประเมิน แต่เจ้าพนักงานประเมินทำการประเมินและแจ้งการประเมินให้โจทก์ทราบเมื่อวันที่ 13 ธันวาคม 2520 จึงเป็นเวลาเกินกว่าสิบปีนับแต่วันปล่อยออกจากคลังสินค้าทัณฑ์บน การประเมินจึงไม่ชอบด้วยมาตรา 88 ทวิ (2) แห่งประมวลรัษฎากร | |