เมนูปิด

คำพิพากษาฎีกาที่ 131/2529 
นายวิโรจน์ ศิริอัฐโจทก์
กรมสรรพากรจำเลย
โจทก์อ้างว่า ที่ดินตามโฉนดพร้อมสิ่งปลูกสร้างไม่ใช่ของโจทก์ โจทก์เพียงแต่มีชื่อถือกรรมสิทธิ์แทนนายบุญส่ง บุญญชโลธร หรือบุตรของนายบุญส่ง เนื่องจากนายบุญส่งกับนางอุบลระหองระแหงกัน และตกลงจะแยกกันจึงได้โอนที่ดินมายังโจทก์ ภายหลังนายบุญส่งกับนางอุบลคืนดีกัน ทรัพย์ที่โจทก์รับไว้ ก็ได้โอนกลับไปยังนางอุบล (การโอนที่ดินใส่ชื่อโจทก์ โจทก์ได้ทำพินัยกรรมยกที่ดินเหล่านั้นให้แก่ นายบุญส่งและบุตร ปรากฏว่าพินัยกรรมดังกล่าวมีพิรุธ กล่าวคือ ที่ดินบางโฉนดนางอุบลเพิ่งจดทะเบียนขายให้โจทก์เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2516 แต่พินัยกรรมซึ่งโจทก์อ้างว่าทำเมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม 2516 กลับระบุ ที่ดิน 3 แปลงดังกล่าวว่าเป็นพินัยกรรมนั้น เพื่อทำขึ้นภายหลัง) แต่พยานหลักฐานโจทก์ไม่เพียงพอให้รับฟังว่าโจทก์ถือกรรมสิทธิที่ดินและสิ่งปลูกสร้างแทนนายบุญส่งหรือบุตรของนายบุญส่งเมื่อโจทก์ได้จำหน่าย ที่ดินพร้อมอาคารให้บุคคลอื่นไปหมดสิ้นและได้รับเงินเรียบร้อยแล้ว จึงเป็นการจำหน่ายเพื่อการค้าหากำไร ซึ่งโจทก์มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้และภาษีการค้าตามกฎหมาย

 

ปรับปรุงล่าสุด: 23-01-2021