เมนูปิด

คำพิพากษาฎีกาที่ 4905/2528
บริษัท ศรีนครขนส่งและพาณิชย์ จำกัดโจทก์
กรมสรรพากร กับพวกจำเลย
โจทก์เคยประกอบการรถโดยสารประจำทาง ต่อมาได้เลิกกิจการและโอนการเดินรถยนต์โดยสารประจำทางพร้อมพนักงานให้แก่บริษัทมหานครขนส่ง จำกัด (ปัจจุบันคือองค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพ) ตามนโยบายของรัฐบาลในขณะนั้นและทางฝ่ายผู้รับโอนกิจการได้รับภาระจ่ายเงินค่าชดเชยกรณีเลิกจ้าง คนงานแทนโจทก์ตามกฎหมายแรงงานด้วย ในทางปฏิบัติคนงานของโจทก์ซึ่งโอนไปเป็นคนงานของ บริษัทมหานครขนส่ง จำกัด ได้คำนวณเงินชดเชยแล้วเสนอเรื่องขอเบิกเงินจากกระทรวงการคลังโดยหัก ภาษีเงินได้ไว้แล้ว จึงดำเนินการจ่ายให้คนงานที่มีสิทธิได้รับ
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า การหักภาษี ณ ที่จ่าย ส่งอำเภอตามมาตรา 50, 52 แห่งประมวลรัษฎากร นั้น ย่อมมีความหมายอยู่ในตัวว่าหมายถึงกรณีเงินได้นั้นยังไม่มีการหักภาษีไว้ แต่เงินได้จากค่าชดเชยของคนงานรายนี้ได้มีการหักภาษีเงินได้ไว้ที่กระทรวงการคลังตั้งแต่ตอนที่เบิกเงินค่าชดเชยนั้นมาเพื่อจ่ายให้คนงานแล้ว ฉะนั้น จึงไม่มีเหตุที่จะหักภาษีจากเงินได้รายนี้ซ้ำอีกครั้งหนึ่งในตอนจ่าย ซึ่งถ้าหากทำเช่นนั้นก็จะกลายเป็นการหักภาษีจากผู้มีเงินได้ซ้ำสองหนจากรายได้ค่าชดเชยจำนวนเดียวกัน อันไม่เป็นธรรมแก่ผู้มีเงินได้และไม่มีกฎหมายสนับสนุนให้ทำเช่นนั้นได้
 

 

ปรับปรุงล่าสุด: 23-01-2021