| คำพิพากษาฎีกาที่ 3676/2528 | ||
| ธนาคารเชสแมนแฮตตัน (สาขาประเทศไทย) จำกัด | โจทก์ | |
| กรมสรรพากร กับพวก | จำเลย | |
| โจทก์เป็นธนาคารสาขาในประเทศไทยของธนาคารเชสแมนแฮตตัน จำกัด สำนักงานใหญ่ ซึ่งจดทะเบียนเป็นบริษัทจำกัดตามกฎหมายของประเทศสหรัฐอเมริกาอันเป็นนิติบุคคลที่ตั้งขึ้นตามกฎหมายของต่างประเทศและมีสาขาอยู่ที่เมืองแฟรงค์เฟิร์ท ประเทศเยอรมันตะวันตก ถือได้ว่าโจทก์กับธนาคาร เชสแมนแฮตตัน จำกัด สำนักงานใหญ่ และธนาคารเชสแมนแฮตตัน จำกัด สาขาเมืองแฟรงค์แฟิร์ท มีฐานะตามกฎหมายเป็นนิติบุคคลเดียวกัน ฉะนั้น การที่ธนาคารโจทก์สำนักงานใหญ่ให้บริษัท ปูนซิเมนต์ไทย จำกัด กู้เงินก็ดี และธนาคารโจทก์สาขาเมืองแฟรงค์เฟิร์ทให้บริษัท สตาบากเบา จำกัด ซึ่งเข้ามาทำงานในประเทศไทยเป็นครั้งคราวกู้เงินก็ดีย่อมถือได้ว่าธนาคารทั้งสองแห่งดังกล่าวได้กระทำกิจการในประเทศไทย ตามประมวลรัษฎากร มาตรา 66 วรรคแรก เงินดอกเบี้ยและค่าธรรมเนียมในการให้กู้เงินทั้งสองรายจึงเป็นเงินได้หรือผลกำไรเนื่องจากกระทำกิจการในประเทศไทย ซึ่งโดยสภาพแล้วถือได้ว่าเป็นเงินได้หรือผลกำไรของโจทก์สาขาประเทศไทยด้วยในฐานะที่เป็นนิติบุคคลเดียวกัน แม้ธนาคารโจทก์สำนักงานใหญ่ สำนักงานสาขาเมืองแฟรงค์เฟิร์ท และสำนักงานสาขาประเทศไทยจะแยกกันทำงบดุลของแต่ละแห่งก็ตาม ก็เป็นเพียงเพื่อความสะดวกในด้านการบัญชีและการบริหารเท่านั้น ประมวลรัษฎากร มาตรา 76 ทวิ จะนำมาบังคับใช้แก่คดีนี้ไม่ได้เพราะมาตรา 76 ทวิ เป็นบทบัญญัติ ที่ใช้บังคับแก่บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล ซึ่งตั้งขึ้นตามกฎหมายของต่างประเทศได้ประกอบกิจการ ในประเทศไทย ซึ่งเป็นเหตุให้ได้รับเงินได้หรือผลกำไรในประเทศไทยโดยบริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลดังกล่าวไม่มีสาขาของตัวเองประกอบกิจการในประเทศไทยเท่านั้น ผู้เป็นลูกจ้าง หรือผู้ทำการแทน หรือ ผู้ทำการติดต่อที่บัญญัติในมาตรา 76 ทวินี้ เป็นคนละบุคคลกับนิติบุคคลซึ่งตั้งขึ้นตามกฎหมายของ ต่างประเทศที่มีเงินได้หรือผลกำไรในประเทศไทยการคำนวณภาษีเกี่ยวกับเงินได้หรือผลกำไรจึงต้องแยกจากเงินได้ของผู้ทำการแทนแต่กรณีคดีนี้ โจทก์เป็นนิติบุคคลเดียวกันกับสำนักงานใหญ่และสำนักงาน สาขาเมือง แฟรงค์เฟิร์ท จึงเป็นกรณีที่นิติบุคคลที่ตั้งขึ้นตามกฎหมายของต่างประเทศเข้ามาประกอบกิจการในประเทศไทยด้วยตนเอง จึงต้องบังคับตามประมวลรัษฎากร มาตรา 66 วรรคสอง ดังนั้นดอกเบี้ยที่ บริษัท ปูนซิเมนต์ไทย จำกัด จ่ายให้แก่ธนาคารโจทก์สำนักงานใหญ่ และดอกเบี้ยกับค่าธรรมเนียมที่ บริษัท สตาบากเบา จำกัด จ่ายให้แก่ธนาคารโจทก์สาขาเมืองแฟรงค์เฟิร์ท เป็นเงินได้ที่ต้องนำมารวมคำนวณหากำไรสุทธิของโจทก์ในการเสียภาษีเงินได้ตามประมวลรัษฎากร เมื่อโจทก์ส่งดอกเบี้ยและค่าธรรมเนียม ดังกล่าวไปให้สำนักงานใหญ่ของโจทก์และสำนักงานสาขาเมืองแฟรงค์เฟิร์ทจึงเป็นการจำหน่ายเงินกำไรออกจากประเทศไทย | ||