| คำพิพากษาฎีกาที่ 582/2528 | ||
| บริษัท สยามโค๊ช | โจทก์ | |
| กรมสรรพากร กับพวก | จำเลย | |
| การขนส่งบุคคลในกรุงเทพมหานครโดยรถประจำทางนั้น เป็นอำนาจและหน้าที่ขององค์การ- ขนส่งมวลชนกรุงเทพเป็นผู้ดำเนินการโจทก์ไม่มีสิทธินำรถยนต์ของโจทก์มาวิ่งบริการรับส่งบุคคลในกรุงเทพมหานครตามเส้นทางที่กำหนด อันเป็นการขนส่งประจำทางตามพระราชบัญญัติการขนส่ง โจทก์เพียงแต่เป็นผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบการขนส่งสาธารณะด้วยรถยนต์ตามใบอนุญาตเท่านั้น หามีสิทธิประกอบการขนส่งประจำทางไม่ ทั้งในหนังสือสัญญาเช่ารถโดยสารปรับอากาศก็ไม่มีข้อความระบุเป็นทำนองให้โจทก์เข้าร่วมกับองค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพ บริหารงานบริการรับส่งคนโดยสารแต่อย่างใด ฉะนั้น รายได้จากค่าโดยสารซึ่งถือว่าเป็นรายได้จากการบริการการขนส่งประจำทางนั้นจึงเป็นขององค์การ ขนส่งมวลชนกรุงเทพแต่ผู้เดียว ส่วนรายได้ที่โจทก์ได้รับจากองค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพตามหนังสือสัญญาเช่า รถโดยสารปรับอากาศจึงเป็นค่าเช่าอันเนื่องมาจากโจทก์เอารถยนต์โดยสารปรับอากาศของตน ให้องค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพเช่าใช้เป็นการขนส่งประจำทาง ซึ่งเป็นการให้เช่าตัวทรัพย์มิใช่ ให้เช่าบริการดังที่โจทก์เข้าใจ รายได้ดังกล่าวจึงเป็นรายได้จากการให้เช่าทรัพย์สิน ซึ่งมิใช่อสังหาริมทรัพย์ตามประเภทการค้า 5 หาใช่รายรับจากการประกอบการขนส่งตามประเภทการค้า 8 ไม่ สาระสำคัญแห่งการเช่าทรัพย์สินอยู่ที่ผู้เช่าได้ใช้หรือได้รับประโยชน์ในทรัพย์สินที่เช่าและผู้ให้เช่า ได้รับค่าเช่าเป็นการตอบแทนตามนัยมาตรา 537 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ แม้หนังสือสัญญาเช่ารถโดยสารปรับอากาศระหว่างโจทก์กับองค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพ จะมีข้อความกำหนดหน้าที่ บางประการให้เป็นหน้าที่ของโจทก์ผู้ให้เช่าและข้อตกลงต่าง ๆ แม้จะเป็นการเพิ่มหน้าที่ของผู้ให้เช่าคือโจทก์ นอกเหนือไปจากหน้าที่ของผู้ให้เช่าตามกฎหมายกำหนดไว้ก็ตาม เมื่อข้อตกลงนั้นเกิดขึ้นด้วยความสมัครใจของคู่สัญญา และไม่ขัดต่อกฎหมายหรือศีลธรรมอันดีของประชาชนแล้ว ข้อตกลงดังกล่าวก็ย่อมมีผลบังคับและไม่เป็นเหตุให้ลักษณะแห่งสัญญาเช่าเปลี่ยนแปลงไปเป็นการรับจ้างขนส่งดังโจทก์กล่าวอ้างมาในฟ้อง | ||