คำพิพากษาฎีกาที่ 848/2527 | |
บริษัท ธนาคารเอเซีย จำกัด | โจทก์ |
กรมสรรพากรฯ | จำเลย |
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง พระราชบัญญัติ การธนาคารพาณิชย์ พ.ศ. 2505 (ม. 12 (4)) ม. 78, บัญชีอัตราภาษีการค้า ประเภทการค้า 11 การค้าอสังหาริมทรัพย์ | |
โจทก์รับโอนกรรมสิทธิ์ที่ดินและสิ่งปลูกสร้างที่จัดสรรขายให้แก่ประชาชน จากบริษัทฯ ลูกหนี้ของธนาคารโจทก์ตามสัญญาประนีประนอมยอมความ โดยธนาคารโจทก์ต้อง โอนกรรมสิทธิ์ที่ดินและสิ่งปลูกสร้างให้แก่ผู้ซื้อเมื่อชำระเงินเสร็จสิ้น และโจทก์รับจะ ดำเนิน การก่อสร้างอาคารที่ยังไม่แล้วเสร็จให้เสร็จเรียบร้อย โจทก์ได้ปรับปรุงและดำเนินการอื่น ๆ บางส่วนเพื่อสะดวกในการที่จะจำหน่ายส่วนที่เหลือต่อไป และถ้าจำหน่ายที่ดินและ สิ่งปลูกสร้างดังกล่าวไปหมดแล้วได้เงินเกินกว่าจำนวนหนี้พร้อมดอกเบี้ยเท่าใด โจทก์จะ แบ่งเงินส่วนที่เกินนั้นให้แก่บริษัทฯลูกหนี้ครึ่งหนึ่ง เช่นนี้ย่อมถือได้ว่าโจทก์รับช่วงกิจการ ของ บริษัทฯลูกหนี้ และที่โจทก์ดำเนินการก่อสร้าง ปรับปรุง เพิ่มเติมอาคารจนเสร็จแล้วโอน ขายไปนับได้ว่าโจทก์ขายอสังหาริมทรัพย์เป็นทางค้าหรือหากำไร เข้าลักษณะเป็นรายรับ ตามประเภทการค้า 11 การค้าอสังหาริมทรัพย์ แห่งบัญชีอัตราภาษีการค้า ตาม ประมวลรัษฎากร โจทก์จึงต้องนำรายรับนี้มาเสียภาษีการค้า การค้าอสังหาริมทรัพย์เป็น การประกอบกิจการที่บุคคลทั่ว ๆ ไปทำได้ตามกฎหมายเพียงแต่ห้ามบุคคลบางประเภทไว้ เท่านั้น ดังนั้น การประกอบกิจการค้าอสังหาริมทรัพย์ของโจทก์จะเป็นการฝ่าฝืน พระราชบัญญัติการธนาคารพาณิชย์ พ.ศ. 2505 มาตรา 12 (4) หรือไม่เพียงไรก็ตาม ก็ ไม่ทำให้โจทก์ได้รับยกเว้นในการเสียภาษีตามประมวลรัษฎากร |