เมนูปิด

คำพิพากษาฎีกาที่ 502/2526 
นายวิชัย เอี่ยมอร่ามโจทก์
กรมสรรพากร กับพวกจำเลย
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ประกาศอธิบดีกรมสรรพากร ว่าด้วยภาษีเงินได้ (ฉบับที่ 2)ฯ
ลงวันที่ 10 มีนาคม 2518 ม. 40, 42 ทวิ
เงินได้พึงประเมินที่นายจ้างจ่ายให้ครั้งเดียวเพราะเหตุออกจากงาน การคิดหักค่าใช้จ่ายประมวลรัษฎากร มาตรา 42 ทวิ วรรคสาม บัญญัติว่า จะต้องเป็นไปตามระเบียบที่อธิบดีกำหนดระเบียบดังกล่าวอธิบดีกรมสรรพากรได้กำหนดไว้โดยประกาศอธิบดีกรมสรรพากร ว่าด้วยภาษีเงินได้ (ฉบับที่ 2) เรื่อง กำหนดระเบียบการคำนวณเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 (1) และ (2) แห่งประมวลรัษฎากรฯ ลงวันที่10 มีนาคม 2518 ดังนั้น การที่อธิบดีกรมสรรพากรกำหนดระเบียบในประกาศฯ ดังกล่าวโดยวิธีแยกเงินได้ซึ่งนายจ้างจ่ายให้ครั้งเดียวออกเป็นสองประเภทนั้น ชอบด้วยเหตุผลแล้วเพราะวิธีคำนวณหรือจ่ายเงินได้ไม่เหมือนกันเงินได้ที่ได้รับเป็นจำนวนแน่นอนในแต่ละเดือนเป็นเงินได้ที่เข้าลักษณะเป็นเงินทรัพย์สินหรือประโยชน์ใด ๆ บรรดาที่ได้เนื่องจากหน้าที่หรือตำแหน่งงานที่ทำหรือจากการรับทำงานให้ ไม่ว่าหน้าที่หรือตำแหน่งงานหรืองานที่รับทำให้นั้นจะเป็นการประจำหรือชั่วคราว ตามมาตรา 40 (2) แห่งประมวลรัษฎากร จึงเป็นเงินได้พึงประเมินที่ให้หักค่าใช้จ่ายตามมาตรา 42 ทวิ วรรคหนึ่ง แห่งกฎหมายดังกล่าวเงินได้จากคลินิคของโจทก์ ซึ่งโจทก์เป็นเจ้าของและดำเนินการเพียงผู้เดียว ไม่มีเตียงรับคนไข้ไว้ค้างคืน เป็นเงินได้จากวิชาชีพอิสระ การประกอบโรคศิลปะ ตามมาตรา40 (6) ไม่ใช่เป็นเงินได้จากการธุรกิจ การพาณิชย์ ตามมาตรา 40(8)แห่งประมวลรัษฎากร

 

ปรับปรุงล่าสุด: 23-01-2021