| คำพิพากษาฎีกาที่ 3848/2525 | |
| นายพอน มังคะลี (หม้าย) | โจทก์ |
| กรมสรรพากร กับพวก | จำเลย |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ม. 8, 30(2), 78, บัญชีอัตราภาษีการค้า ประเภทการค้า 11 การค้าอสังหาริมทรัพย์ | |
| การส่งหมายเรียกหรือหนังสืออื่นถึงบุคคลใดเกี่ยวกับภาษีอากรฝ่ายสรรพากรประมวลรัษฎากรมาตรา 8 บัญญัติว่าจะส่งโดยทางไปรษณีย์ลงทะเบียนก็ได้ ซึ่งการส่งโดยวิธีดังกล่าวนี้ กฎหมายไม่ได้บัญญัติไว้อย่างในกรณีที่มีผู้นำส่ง แต่ก็ย่อมเป็นที่เห็นได้ว่าพนักงานไปรษณีย์ผู้นำส่งจะต้องส่งให้แก่ผู้รับหรือบุคคลที่อยู่ในบ้านหรือสำนักงานของผู้รับตามที่ผู้ส่งได้จ่าหน้าซองไว้ จึงจะถือเป็นการส่งที่ชอบด้วยกฎหมาย ดังนั้นเมื่อปรากฏว่า ผู้ที่ลงลายมือชื่อรับหนังสือไว้แทนโจทก์นั้นไม่ใช่บุคคลที่อยู่ในบ้านโจทก์จึงยังถือไม่ได้ว่าโจทก์ได้รับหนังสือในวันดังกล่าว หากแต่ต้องถือเอาวันที่โจทก์ได้รับจริงโจทก์ได้กรรมสิทธิ์ที่ดินรายนี้มาโดยการรับจำนอง และจดทะเบียนหลุดเป็นสิทธิตั้งแต่พ.ศ. 2466 แล้วโจทก์ได้ครอบครองทำนาทำสวนตลอดมาจนกระทั่งปี พ.ศ. 2500 รวมเวลา 35 ปี จึงได้แบ่งเป็นแปลงเล็ก ๆ เพื่อสะดวกในการขายและให้ได้ราคาดีขึ้น และโจทก์เพิ่งขายที่ดินดังกล่าวไปหลังจากได้กรรมสิทธิ์มาถึง 47 ปีเศษ แสดงว่าโจทก์ไม่มีเจตนามาก่อนเลยว่าจะนำที่ดินแปลงนี้มาจัดสรรขาย จึงเป็นการขายสมบัติเก่าในฐานะเจ้าของกรรมสิทธิ์ไม่ใช่เป็นทางค้าหรือหากำไร โจทก์จึงไม่มีหน้าที่ต้องเสียภาษีการค้าตามประมวลรัษฎากร มาตรา 78 และบัญชีอัตราภาษีการค้า ประเภทการค้า 11 | |