คำพิพากษาฎีกาที่2350/20 | |
บจ.ปูนซิเมนต์ไทย | โจทก์ |
กรมศุลกากรกับพวก | จำเลย |
เรื่อง การชำระหนี้ตามอำเภอใจ | |
กฎหมายที่เกี่ยวข้องลาภมิควรได้,ชำระหนี้ตามอำเภอใจ,ชำระหนี้ผิดกฎหมาย,ประมวลรัษฎากร | |
ฟ้องว่าจำเลยแกล้งยึดทรัพย์ละเมิดสิทธิของโจทก์ แต่โจทก์ขอให้คืนหรือใช้ราคาทรัพย์กับดอกเบี้ย เป็นเรื่องติดตามเอาทรัพย์คืนไม่ใช่ละเมิดที่ใช้อายุความ 1 ปี ทรัพย์สินระหว่างสามีภริยาสันนิษฐานไว้ก่อนว่าเป็นสินสมรส รวมทั้งหุ้นในบริษัทจำกัดหรือสิทธิการเช่า สิ่งที่ซื้อมาด้วยสินส่วนตัวหรือดอกผลของสินส่วนตัวไม่เข้า ม.1465 เป็นสินสมรส สิ่งที่ได้มาโดยไม่มีหนังสือยกให้ระบุว่าเป็นสินส่วนตัว ก็เป็นสินสมรส ดอกผลของสินเดิมเป็นสินสมรส เครื่องใช้ส่วนตัวตามฐานะเป็นสินส่วนตัว ฟ้องเรียกสินเดิม และสินส่วนตัวคืน แต่ไม่ระบุว่าเครื่องประดับและรถยนต์ที่เรียกคืนมีอะไรบ้าง รถคันไหน เป็นฟ้องเคลือบคลุม ทรัพย์ที่อยู่ที่คนภายนอก ผู้ว่าราชการจังหวัดยึดตาม ป.รัษฎากร ไม่ได้ใช้คำว่าอายัด ผลก็คือต้องส่งมอบแก่ผู้ว่าราชการจังหวัด จึงไม่แตกต่างกัน | |