| คำพิพากษาฎีกาที่2418/19 | |
| บจ.ปูนซิเมนต์ไทย | โจทก์ |
| กรมศุลกากรกับพวก | จำเลย |
| เรื่อง การนำสินค้าเข้ามาในราชอาณาจักรตามประมวลรัษฏากร | |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้องประมวลรัษฎากร | |
| โจทก์นำสินค้าเข้ามาในราชอาณาจักร เมื่อนำเข้าโจทก์ยื่นแบบใบขนสินค้า และแบบแสดงรายการการค้า และชำระภาษีศุลกากรภาษีการค้า ภาษีบำรุงเทศบาล พนักงานเจ้าหน้าที่ของกรมศุลกากรตรวจแบบที่ยื่นถูกต้องแล้วก็รับเงินภาษีอากรที่โจทก์ขอชำระ ดังนี้ แม้ในส่วนภาษีการค้าพนักงานเจ้าหน้าที่ของกรมศุลกากรจะได้กระทำแทนกรมสรรพากร ก็หาใช่เป็นการประเมินภาษีตาม ป. รัษฎากรมาตรา 87 ไม่ จึงไม่อยู่ในบังคับที่จะต้องอุทธรณ์ต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ตามมาตรา 30 เสียก่อนฟ้องเมื่อโจทก์เห็นว่าสินค้าที่โจทก์นำเข้าเป็นสินค้าอันได้รับยกเว้นภาษีการค้าและโจทก์มีหนังสือขอคืนเงินภาษีดังกล่าวแล้วแต่กรมศุลกากรและกรมสรรพากรไม่ยอมคืนให้ โจทก์มีอำนาจฟ้องได้เครื่องจักรพร้อมทั้งส่วนประกอบ และอุปกรณ์เครื่องจักรของโจทก์นั้นโจทก์ได้นำเข้ามาในราชอาณาจักรทำการใช้งานผลิตสินค้าเป็นเวลานานแล้วส่วนสินค้าที่โจทก์นำเข้ามาในราชอาณาจักรครั้งนี้มิใช่ส่วนประกอบหรืออุปกรณ์เครื่องจักรที่ใช้อยู่ แต่เป็นส่วนประกอบหรืออุปกรณ์ที่สั่งเข้ามาภายหลังเพื่อใช้ทดแทนของเก่าที่ชำรุด จึงหาใช่สินค้าที่เป็นเครื่องจักรส่วนประกอบและอุปกรณ์เครื่องจักรอันจะได้รับยกเว้นภาษีตาม ป. รัษฎากรมาตรา 79ตรี (11) ไม่ | |