| คำพิพากษาฎีกาที่ 1817-1818/16 | |
| บจ.ปาราเมาท์ ฟิล์ม อินคอปอเรชั่น | โจทก์ |
| กรมสรรพากร | จำเลย |
| เรื่อง การนำสินค้าประเภทการค้า 1 ชนิด 1 แห่งบัญชีอัตราภาษีการค้า | |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้องประมวลรัษฎากร |
| การนำสินค้าประเภทการค้า 1 ชนิด 1 แห่งบัญชีอัตราภาษีการค้า ที่มิใช่ของใช้ส่วนตัวซึ่งใช้กันตามปกติและตามสมควรเข้าในราชอาณาจักร โดยมิใช่นำมาขายหรือผลิตเพื่อขายประมวลรัษฎากร มาตรา 79ทวิ ให้ถือว่าเป็นการขายสินค้า และให้ถือมูลค่าของสินค้าดังกล่าวเป็นรายรับ และให้ถือว่าผู้ที่นำสินค้ามาในราชอาณาจักรเป็นผู้ประกอบการค้า มีหน้าที่เสียภาษีการค้าตามมาตรา 78 ตามบัญชีอัตราภาษีการค้าประเภทการค้า 1 ชนิด 1 |
| ฟิล์มภาพยนตร์ที่ถ่ายทำแล้ว ซึ่งโจทก์นำเข้ามาในราชอาณาจักรเพื่อให้เช่าฉายเสร็จแล้วส่งกลับไปนอกราชอาณาจักรนั้นเป็นสินค้าในประเภทการค้า 1 ชนิด 1 (ก) แห่งบัญชีอัตราภาษีกาค้าที่มิใช่เป็นของใช้ส่วนตัวซึ่งใช้กันตามปกติและตามสมควรทั้งมิใช่นำมาขายหรือผลิตเพื่อขาย จึงถือว่าโจทก์ผู้ที่นำฟิล์มภาพยนตร์ เข้ามาในราชอาณาจักรเป็นผู้ประกอบการค้าได้ขายฟิล์มภาพยนตร์ และให้ถือมูลค่าของฟิล์มภาพยนตร์นั้นเป็นรายรับตามประมวลรัษฎากร มาตรา 79ทวิ แม้โจทก์จะประกอบการค้าประเภทการค้า 5 การให้เช่าทรัพย์สินที่มิใช่อสังหาริมทรัพย์ และได้เสียภาษีการค้าในประเภทดังกล่าวถูกต้องแล้วแต่ตามประมวลรัษฎากรซึ่งใช้บังคับขณะเกิดกรณีพิพาทไม่มีบทยกเว้น ให้โจทก์นำฟิล์มภาพยนตร์ที่ถ่ายทำแล้วเข้ามาในราชอาณาจักรเพื่อให้เช่าฉายได้ โดยไม่ต้องเสียภาษีการค้าในประเภทการค้า 1 การขายของชนิด 1 (ก) โจทก์จึงมีหน้าที่ต้องเสียภาษีการค้าในฐานะผู้นำเข้าประเภทการค้า 1 ชนิด 1 (ก) อีกด้วย |
| เมื่อโจทก์เป็นผู้ประกอบการค้าในขณะเดียวกัน 2 ประเภท คือประเภทการค้า1 ชนิด 1(ก) และประเภทการค้า 5 โจทก์ก็มีหน้าที่ต้องเสียภาษีการค้าทั้งสองประเภทและไม่เป็นการซ้ำซ้อนกัน หากแต่เป็นการเสียภาษีแต่ละประเภทการค้า ที่โจทก์ได้กระทำในฐานะผู้ประกอบการค้าให้ครบถ้วนตามประมวลรัษฎากร |
| |
