คำพิพากษาฎีกาที่ 1121-1122/12 | |
นางพูน รัตนะประภากาศ | โจทก์ |
นางสง่า เกษศรี | จำเลย |
เรื่อง การนำสืบถึงการใช้หนี้เงินกู้จะต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือมาแสดงนั้น ไม่นำมาใช้บังคับในกรณีชำระเงินไถ่การขายฝาก | |
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ซื้อขาย,ฝาก,ยืมใช้สิ้นเปลือง,กู้ยืม,ตัวแทน,ตั้งตัวแทนเป็นหนังสือ,ตัวแทนเชิด ประมวลรัษฎากร | |
บทบัญญัติมาตรา 653 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ที่ว่าการนำสืบถึงการใช้หนี้เงินกู้จะต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือมาแสดงนั้น ไม่นำมาใช้บังคับในกรณีชำระเงินไถ่การขายฝาก โจทก์ไม่รู้หนังสือ เชิดบุตรของตนเป็นตัวแทนเพื่อติดต่อทางเอกสารกับจำเลยตลอดมา เมื่อจำเลยชำระเงินให้โจทก์ โจทก์ให้บุตรทำใบรับเงินให้จำเลยโจทก์ย่อมต้องรับผิดต่อจำเลยผู้สุจริตเสมือนว่าบุตรนั้นเป็นตัวแทนของตน โดยจำเลยไม่จำเป็นต้องมีหนังสือแต่งตั้งตัวแทนมาแสดง เอกสารใบรับเงินซึ่งมิได้ปิดอากรแสตมป์ในวันออกใบรับเงินนั้น เมื่อมีการปิดอากรแสตมป์ครบถ้วนและขีดฆ่าแล้ว แม้จะมิได้เสียเงินเพิ่มอากร ศาลก็รับฟังเป็นพยานหลักฐานในคดีแพ่งได้ | |