กรมสรรพากร

เจ้าพนักงานประเมินตรวจพบว่าโจทก์มีเงินได้จากดอกเบี้ย ซึ่งต้องเสียภาษีเงินได้แต่โจทก์ไม่ได้แสดงเงินได้ดังกล่าวในแบบ ภ.ง.ด.90 เจ้าพนักงานจึงออกหมายเรียกตามประมวลรัษฎากร ส่งทางไปรษณีย์ตอบรับให้แก่โจทก์ที่บ้านเลขที่ 54 หมู่ที่ 4 ตำบลเขาถ่าน อำเภอท่าฉาง จังหวัด สุราษฎร์ธานี ตามภูมิลำเนาในทะเบียนบ้านของโจทก์ มีนางริ่น ชูแก้ว รับไว้แทน แต่โจทก์ไม่ไปพบเจ้าพนักงานประเมินตามหมายเรียก เจ้าพนักงานประเมินจึงประเมินภาษีโจทก์และมีหนังสือแจ้งแก่โจทก์ ต่อมาโจทก์อุทธรณ์การประเมิน กรรมการพิจารณาอุทธรณ์มีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ มีปัญหาวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของโจทก์ว่า โจทก์มีสิทธิอุทธรณ์การประเมินหรือไม่ โจทก์อุทธรณ์ว่าไม่ได้อาศัยอยู่บ้านเลขที่ 54 หมู่ที่ 4 ตำบลเขาถ่าน อำเภอท่าฉาง จังหวัดสุราษฎร์ธานี โจทก์เพียงแต่ย้ายทะเบียนบ้านเข้าไปอยู่ในบ้านดังกล่าวเพื่อขออนุญาตมีและใช้อาวุธปืน โจทก์จึงไม่ได้รับหมายเรียกดังกล่าว ข้อเท็จจริงปรากฏว่าบ้านเลขที่ 54 หมู่ที่ 4 ตำบลเขาถ่าน อำเภอท่าฉาง จังหวัดสุราษฎร์ธานี คือบ้านที่โจทก์มีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้านตามสำเนาทะเบียนบ้าน และเจ้าพนักงานประเมินออกหมายเรียกตามประมวลรัษฎากรส่งแก่โจทก์ทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับ ณ บ้านเลขที่ดังกล่าว โดยมีนางริ่นฯ ลงชื่อรับหมายไว้แทนโจทก์ จึงต้องฟังว่า หมายเรียกของเจ้าพนักงานประเมินได้ส่งแก่โจทก์โดยทางไปรษณีย์ตอบรับ ณ ภูมิลำเนาของโจทก์ โดยมีบุคคลซึ่งบรรลุนิติภาวะและอยู่ในบ้านดังกล่าวเป็นผู้รับไว้ตามประมวลรัษฎากร มาตรา 8 วรรคหนึ่ง การส่งหมายเรียกแก่โจทก์จึงชอบด้วยกฎหมาย ที่โจทก์อ้างว่านางริ่นฯ รับหมายเรียกแล้วเก็บไว้เฉยๆ ไม่ได้แจ้งให้โจทก์ทราบ และไม่ได้นำไปให้โจทก์ โจทก์จึงไม่ทราบ เมื่อการส่งหมายเรียกให้โจทก์ได้กระทำโดยถูกต้องตามกฎหมาย ถือได้ว่าโจทก์ได้รับหมายนั้นตามความในประมวลรัษฎากร มาตรา 8 วรรคสาม แล้ว เมื่อโจทก์ไม่นำสืบพยานไว้แทนโจทก์ให้เห็นว่า โจทก์มีเหตุผลอันสมควร เจ้าพนักงานประเมินมีอำนาจประเมินภาษีอากรตามที่รู้เห็นว่าถูกต้องและแจ้งจำนวนเงินที่ต้องชำระแก่โจทก์ได้ ซึ่งต้องห้ามมิให้โจทก์อุทธรณ์การประเมินตามความในประมวลรัษฎากร มาตรา 21 เมื่อโจทก์ไม่มีสิทธิอุทธรณ์การประเมินของเจ้าพนักงานประเมินกรณีนี้แล้ว โจทก์ย่อมไม่มีอำนาจฟ้องขอให้เพิกถอนการประเมินของเจ้าพนักงานประเมิน ตาม พ.ร.บ. จัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ.2528 มาตรา 8 คดีจึงไม่จำต้องวินิจฉัยอุทธรณ์ของโจทก์ที่ว่าโจทก์ไม่มีเงินได้จากดอกเบี้ยอันจะต้อง เสียภาษี การประเมินภาษีของโจทก์จึงไม่เป็นการประเมินว่ารู้เห็นถูกต้องหรือไม่อีก เพราะไม่อาจเปลี่ยนแปลงผลของคดีให้โจทก์มีอำนาจฟ้องได้อีก ศาลภาษีอากรกลางพิพากษายกฟ้องโจทก์ชอบแล้ว อุทธรณ์โจทก์ฟังไม่ขึ้น