กรมสรรพากร กับพวก

เจ้าพนักงานของจำเลย เข้าตรวจนับสินค้าของโจทก์ โดยมีกรรมการโจทก์พาเจ้าพนักงานไปตรวจสอบสินค้า โดยมีคนงานของโจทก์ 3 คน ให้ความช่วยเหลือในการนับ แม้ว่าสินค้าเหล็กที่ตรวจนับมีน้ำหนักและจำนวนมากไม่สะดวกในการเคลื่อนย้ายแต่เนื่องจากเหล็กที่ตรวจนับวางทับซ้อนทับกัน จึงสามารถตรวจนับได้ และกรรมการโจทก์เป็นผู้นำ เจ้าพนักงานไปตรวจนับ สินค้า โดยให้คนงาน 3 คน ปีนขึ้นไปตรวจนับ และบอกชนิด ขนาด และจำนวนสินค้าให้ เจ้าพนักงานของจำเลยจดบันทึก และเจ้าพนักงานของจำเลยคิดคำนวณจากข้อมูลที่กรรมการของโจทก์แจ้งแก่เจ้าพนักงานของจำเลย แม้มิได้เคลื่อนย้ายสินค้าออกมาตรวจนับโดยละเอียด และคิดคำนวณจำนวนสินค้าโดยวิธีดังกล่าว อาจมีความคลาดเคลื่อนอยู่บ้าง แต่เจ้าพนักงานได้หักอัตราค่าความสูญเสียให้ครั้งแรกในอัตราร้อยละ 5 แล้วต่อมาคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ได้หักอัตราค่าความสูญเสียให้ในอัตราร้อยละ 20 ของราคาสินค้าที่ขาดจากรายงานสินค้าและวัตถุดิบ จึงเชื่อได้ว่าจำนวนสินค้าที่เจ้าพนักงานคำนวณได้ดังกล่าวเป็นจำนวนที่ถูกต้อง การประเมินของเจ้าพนักงานประเมินจึงชอบแล้ว
สำหรับกรณีเบี้ยปรับของโจทก์ในคดีนี้ เป็นกรณีที่โจทก์ไม่ได้นำฐานภาษีซึ่งเกิดจากสินค้าขาดจากรายงานสินค้าหรือวัตถุดิบ ไปยื่นแบบแสดงรายการภาษีมูลค่าเพิ่ม ซึ่งคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ได้พิจารณาลดเบี้ยปรับลงคงเหลือเรียกเก็บเพียงร้อยละ 30 ของเบี้ยปรับตามกฎหมายนั้น เป็นการสมควรแล้ว จึงไม่มีเหตุอันสมควรแล้วที่จะงดหรือลดเบี้ยปรับลงอีกได้ สำหรับกรณีเงินเพิ่มตาม ม. 89/1 แห่งประมวลรัษฎากร ไม่มีบทบัญญัติของกฎหมายให้ศาลงดเงินเพิ่มได้ ส่วนการงด เงินเพิ่มต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ที่บัญญัติไว้ในบทมาตราดังกล่าว แต่กรณีของโจทก์ไม่เป็นไปตามหลักเกณฑ์ที่กฎหมายกำหนด จึงไม่ลดเงินเพิ่มให้โจทก์