กรมสรรพากร

เจ้าหนี้ยื่นคำคัดค้านแผนฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ในส่วนที่ 10 ว่าด้วยการชำระต่อเจ้าหนี้กลุ่ม ข. ซึ่งแผนได้กำหนดวิธีการจัดสรรคืนแก่เจ้าหนี้ไว้ในข้อ10.3.3 วรรคสามว่า " หากรายได้จากการขายทรัพย์สินต่ำกว่ายอดหนี้ที่ค้างชำระให้ถือว่าส่วนดอกเบี้ยค้างชำระทั้งหมดจากวันที่ค้างชำระถึงวันที่เจ้าหนี้ได้รับเงินจัดสรร ส่วนต้นเงินค้างชำระหลังจากการจัดสรรเงินชำระหนี้เสร็จสิ้นลง เจ้าหนี้ไม่ติดใจเรียกร้องทั้งหมด…" ไม่ชอบด้วยกฎหมายและพ.ร.บ.ล้มละลาย พ.ศ.2583 ม.90/42 และม.90/58 เนื่องจากหนี้ภาษีอากรมีลักษณะแตกต่างจากมูลหนี้ของเจ้าหนี้รายอื่นๆ ที่ยื่นคำขอชำระหนี้ ดังเช่นในและพ.ร.บ.ล้มละลาย พ.ศ.2583 หมวด 1 ส่วนที่ 6 ว่าด้วยการประนอมหนี้ก่อนล้มละลาย ม.56 ส่วนที่ 10 การปลดจาก ล้มละลาย ม.77 ได้บัญญัติสอดคล้องต้องกันว่า การประนอมหนี้ซึ่งที่ประชุมเจ้าหนี้ยอมรับและศาลเห็นชอบแล้วนั้น แม้จะผูกพันเจ้าหนี้ทั้งหมดก็ไม่ผูกพันเจ้าหนี้ภาษีอากร ทั้งนี้เพราะหนี้ภาษีอากรมีมูลมาจากบทบัญญัติของกฎหมายและเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม ทั้งในการที่จะงด ลด หรือตัดทอนหนี้ภาษีอากรนั้นต้องทำตามเงื่อนไขในประมวลรัษฎากร การที่ให้ผู้ทำแผนสามารถทำแผน งดหรือลดหนี้ของเจ้าหนี้ได้ และเมื่อที่ประชุมของเจ้าหนี้ยอมรับและศาลเห็นชอบด้วยแผนแล้ว จะผูกมัดเจ้าหนี้ทั้งปวง แต่หนี้ดังกล่าวหารวมถึงหนี้ภาษีอากรด้วยไม่ เพราะหนี้ภาษีอากรเจ้าหนี้ทั้งปวงไม่มีอำนาจที่จะประชุมหรือมีมติในทำนองนั้น ศาลล้มละลายกลางพิจารณาแล้วมีคำสั่งเห็นชอบด้วยแผนที่มีการแก้ไข เจ้าหนี้อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา ศาลฎีกาแผนกคดีล้มละลายพิจารณาแล้ว เห็นว่า ก่อนที่ศาลจะพิจารณาให้ความเห็นชอบด้วยแผน เจ้าหนี้เจ้าหนี้มีสิทธิร้องขอให้ศาลสั่งผู้ทำแผนแก้ไขแผน โดยเจ้าหนี้ต้องปฏิบัติตามพ.ร.บ.ล้มละลาย พ.ศ.2583 ม.90/45 และการที่ศาลจะพิจารณาแผนที่มีการแก้ไขแล้วได้นั้นจะต้องผ่านการยอมรับจากที่ประชุมเจ้าหนี้มาแล้ว ตาม ม.90/46 ในกรณีที่มีเหตุจำเป็นและสมควร ศาลมีอำนาจให้รับคำขอแก้ไขแผนที่ยื่นล่วงเลยระยะเวลาที่กฎหมายกำหนดได้ แผนฟื้นฟูกิจการจะกำหนดปรับลดหนี้ภาษีอากรซึ่งเกิดก่อนวันที่ศาลมีคำสั่งให้ฟื้นฟูกิจการตาม พ.ร.บ.ล้มละลาย พ.ศ.2583 ม.90/27 และม.90/60 กฎหมายประสงค์ให้มูลหนี้ที่อาจขอรับชำระหนี้ได้ทุกประเภทที่เกิดขึ้นก่อนวันที่ศาลมีคำสั่งฟื้นฟูกิจการทั้งหมด แม้ว่าจะเป็นหนี้ภาษีอากรก็ตาม เพื่อให้หนี้สินของลูกหนี้ได้รับการชำระสะสางภายใต้กรอบของแผนฟื้นฟูกิจการให้เสร็จไปนอกจากนี้กรณีใดที่พ.ร.บ.ล้มละลายฯ มุลหนี้ภาษีอากรมีสิทธิเหนือเจ้าหนี้ธรรมดาของเจ้าหนี้ภาษีอากรเป็นพิเศษ กฎหมายก็จะบัญญัติไว้ชัดแจ้ง เมื่อกฎหมายไม่ได้ให้สิทธิหรือคุ้มครองแก่เจ้าหนี้ภาษีอากรในมูลหนี้ซึ่งเกิดขึ้นก่อนวันที่ศาลมีคำสั่งฟื้นฟูกิจการเป็นพิเศษ ภายใต้บังคับม.90/58 (2) ประกอบด้วยม.130 (6) สิทธิของเจ้าหนี้ภาษีอากร จึงมีฐานะเช่นเดียวกับเจ้าหนี้อื่น ทั้งเมื่อพ.ร.บ.ล้มละลายหมวด 3/1 ว่าด้วยกระบวนพิจารณาเกี่ยวกับการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ได้บัญญัติผลของการที่ศาลมีคำสั่งเห็นชอบด้วยแผนไว้เป็นการเฉพาะโดยชัดแจ้งแล้วตามม.90/60 ว.1 จึงไม่อาจนำม.56 ในเรื่องผลของการประนอมหนี้ก่อนล้มละลายมาใช้ดังที่เจ้าหนี้อุทธรณ์ได้ อุทธรณ์ของเจ้าหนี้ข้อนี้ฟังไม่ขึ้น ที่ศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งเห็นชอบด้วยแผนนั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย