กรมสรรพากร

โจทก์รับจ้างบริษัทกระจกไทยอาซาฮี จำกัด ก่อสร้างคลังเก็บสินค้า โดยมิได้ทำการก่อสร้างเอง แต่ได้จ้างบริษัทรับเหมาก่อสร้างหลายรายทำการก่อสร้าง โดยโจทก์ซื้ออุปกรณ์เครนยกสินค้าจากห้างหุ้นส่วนจำกัด สหบิรบูรณ์(1987) และจ่ายค่าแรงติดตั้งเครนยกสินค้าให้แก่โรงงานสหบริบูรณ์ แม้จะมีภูมิลำเนาแห่งเดียวกันก็มีเงินได้พึงประเมินเป็นของตนเองและมีหน้าที่แบบแสดงรายการเพื่อเสียภาษีแยกจากกัน จึงไม่อาจถือได้ว่าเงินที่โจทก์ชำระค่าราคาอุปกรณ์เครนยกสินค้าดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของค่าจ้างทำของ โจทก์จึงไม่มีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้นิติบุคคล ณ ที่จ่าย เจ้าพนักงานประเมินมีอำนาจกำหนดดอกเบี้ยตามราคาตลาดในเวลากู้ยืมเงิน ในกรณีที่การให้กู้ยืมเงินนั้นไม่มีดอกเบี้ยหรือมีดอกเบี้ยต่ำกว่าราคาตลาดโดยไม่มีเหตุอันสมควร ตามมาตรา 91/16 (6) ฉะนั้นเมื่อโจทก์ให้บริษัทกู้ยืมเงินโดยไม่คิดดอกเบี้ยโดยไม่มีเหตุอันสมควร การที่เจ้าพนักงานประเมินทำการประเมินให้โจทก์เสียภาษีการค้าและภาษีธุรกิจเฉพาะโดยคำนวณจากดอกเบี้ยรับที่โจทก์ควรจะได้รับในแต่ละรอบระยะเวลาบัญชีจึงชอบแล้ว นิติบุคคลที่โจทก์จ่ายค่าแรงกับนิติบุคคลที่โจทก์ซื้อวัสดุเป็นนิติบุคคลต่างรายกัน แต่ละรายมีรายรับรายจ่ายเป็นของตนเอง จึงไม่อาจถือว่าโจทก์จ้างทำของทั้งจำนวน กล่าวคือ ผู้รับจ้างเป็นผู้จัดหาวัสดุได้ แม้ว่าโจทก์กับผู้รับเหมาช่วงไม่ได้ทำสัญญาจ้างทำของกันไว้เป็นหนังสือและนิติบุคคลผู้รับจ้างทำของกับผู้ขายวัสดุแต่ละคู่มีความสัมพันธ์กันโดยมีสถานประกอบการอยู่แห่งเดียวกันหรือใกล้เคียงกัน หรือมีกรรมการหรือหุ้นส่วนคนเดียวกันก็ตาม เงินค่าวัสดุที่โจทก์จ่ายจึงมิใช่ส่วนหนึ่งของเงินค่าจ้างทำของ โจทก์ไม่มีหน้าที่หักภาษีเงินได้นิติบุคคล ณ ที่จ่ายสำหรับเงินค่าวัสดุดังกล่าว กรณีที่โจทก์จ่ายเงินชำระค่าสินค้าจำพวกโต๊ะ เก้าอี้ และตู้เหล็ก ชนิดต่าง ๆ สินค้าดังกล่าวเป็นเฟอร์นิเจอร์สำเร็จรูปที่วางจำหน่ายทั่วไปมิใช่สินค้าที่จ้างให้ทำ โจทก์จึงไม่มีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้นิติบุคคล ณ ที่จ่ายสำหรับเงินราคาสินค้าดังกล่าว