คำพิพากษาฎีกาที่1041/2547 | |
บริษัท อมรพนธ์ จำกัด | โจทก์ |
กรมสรรพากร | จำเลย |
เรื่อง ภาษีซื้อต้องห้ามตามประมวลรัษฎากร | |
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ประมวลรัษฎากร ประมวลรัษฎากร มาตรา 82/5 (5) | |
โจทก์ประมูลงานก่อสร้างจากส่วนราชการหลายโครงการหลายสัญญา จึงต้องจ้าง ห้างหุ้นส่วนจำกัดสุพรรณบุรีประทานพรฟาร์มรับช่วงงานต่อรวม 6 งาน นายนิพนธ์ พลแสน กรรมการผู้จัดการโจทก์เป็นผู้เบิกเงินสดจากบัญชีเงินฝากของโจทก์ นำไปจ่ายให้แก่นายไกรศร ท้าวโสม ซึ่งเป็นผู้รับเงินในฐานะหุ้นส่วนผู้จัดการของห้างหุ้นส่วนจำกัดสุพรรณบุรีประทานพรฟาร์ม ห้างหุ้นส่วนจำกัดสุพรรณบุรีประทานพรฟาร์มได้ออกใบเสร็จรับเงินและใบกำกับภาษี โจทก์ได้ยื่นแบบ ภ.พ. 30 สำหรับเดือนกันยายน 2539 ซึ่งนายไกรศรได้ลงชื่อรับเงินไว้ และไม่มีรายชื่อห้างหุ้นส่วนจำกัดสุพรรณบุรีประทานพรฟาร์มอยู่ในบัญชีรายชื่อผู้ออกใบกำกับภาษีโดย มิชอบ และห้างฯ ไม่ได้นำรายรับเหล่านี้มายื่นแบบ ภ.พ. 30 และขาดการยื่นแบบ ภ.พ. 30 ตั้งแต่เดือนธันวาคม 2539 ตลอดมา จะเห็นได้ว่าห้างฯ เป็นห้างที่มีอยู่จริงและจดทะเบียนโดยถูกต้องตามกฎหมาย อีกทั้งเป็นห้างฯ ที่ได้รับอนุมัติให้ออกใบทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มได้ตั้งแต่วันที่ 28 กันยายน 2536 นอกจากนี้ยังเป็นห้างที่เคยยื่นแบบ ภ.พ. 30 มาแล้วด้วย และโจทก์มีพยานซึ่งเป็นผู้เขียนหนังสือสัญญาดังกล่าวและขณะที่นายไกรศรลงลายมือชื่อในสัญญาพยานอยู่รู้เห็นด้วยอีกทั้งนายไกรศรนำสำเนาทะเบียนบ้านพร้อมบัตรประจำตัวประชาชนมาแสดง อีกทั้งโจทก์มีรายการโอนเงินจากบัญชีของโจทก์เข้าบัญชีของนายนิพนธ์และนำเงินที่เบิกไปจ่ายแก่นายไกรศรในฐานะหุ้นส่วนผู้จัดการของห้างฯ มีนายไกรศรลงลายมือชื่อเป็นผู้รับเงิน ลายมือชื่อของนายไกรศรดังกล่าวมีลักษณะการเขียนคล้ายคลึงกับลายมือชื่อของนายไกรศรที่ลงลายมือชื่อไว้ในสำเนาคำขอจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม ภาษีซื้อตาม ใบกับภาษี ดังกล่าว จึงไม่เป็นภาษีซื้อต้องห้างตามประมวลรัษฎากร มาตรา 82/5(5) |