บริษัท สุวรรณ์โก-ลก อุตสาหกรรม จำกัด กับพวกรวม 9 คน

มีปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์ว่าจำเลยที่ 3 ถึง 9 ต้องชำระเงินแก่โจทก์ตามคำพิพากษาศาลภาษีอากรกลางเพราะจำเลยที่ 3 ถึง 9 ได้รับเงินคืนจากการชำระบัญชีของบริษัทจำเลยที่ 1 ตามสัดส่วนการลงทุนหลังเสร็จการชำระบัญชีของบริษัทจำเลยที่ 1 หรือไม่ ปัญหานี้โจทก์มีรายงานการประชุมผู้เป็นหุ้นส่วนอนุมัติงบดุล และเสร็จการชำระบัญชีบริษัทจำเลยที่ 1 เมื่อวันที่ 16 กันยายน 2541 แสดงรายรับว่ามีเงินสดและเงินฝากธนาคารรวม 1,114,850.13 บาท มีค่าใช้จ่ายรวม 14,900 บาท คงเหลือเงินที่แบ่งคืนทุน 1,099,950.13 บาท ให้แก่ผู้ถือหุ้นคือจำเลยที่ 3 ถึงที่ 9 จะได้รับคืนไปในอัตราส่วนของการลงทุน ส่วนที่จำเลยที่ 3 ถึงที่ 9 อ้างว่าไม่มีการคืนเงินเพราะบริษัทจำเลยที่ 1 เป็นหนี้ธนาคารอีก 7,000,000 บาท ปรากฏว่าเอกสารดังกล่าวระบุชื่อจำเลยที่ 3 เป็นเจ้าของบัญชี เป็นหนี้ส่วนตัวของจำเลยที่ 3 ไม่ใช่หนี้สินของบริษัทจำเลยที่ 1 ตามที่อ้างแต่อย่างใด พยานโจทก์ฟังได้ว่าจำเลยที่ 3 ถึงที่ 9 ได้รับเงินคืนจากบริษัทจำเลยที่ 1 ตามอัตราส่วนการลงทุนไปโดยบริษัทจำเลยที่ 1 ยังมีหนี้ค่าภาษีอากรที่ยังไม่ได้ชำระให้แก่โจทก์ ที่ศาลภาษีอากรกลางพิพากษาให้จำเลยที่ 3 ถึงที่ 9 ร่วมกับจำเลยที่ 1 ชำระค่าภาษีอากรแก่โจทก์จึงชอบแล้ว