กรมสรรพากร กับพวก

โจทก์เป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทจำกัด โดยมีบริษัท เซนจูรี่แอดเวอร์ไทซิ่ง จำกัด เป็นตัวแทนโจทก์ในการดำเนินการโฆษณา และจ่ายเงินค่าโฆษณาให้แก่ผู้รับจ้างโฆษณา โจทก์มีภาระหน้าที่ที่จะต้องนำพยานหลักฐานใบเสร็จ รับเงินของผู้รับจ้างโฆษณามาสืบให้เห็นว่า ผู้รับจ้างโฆษณาได้รับเงินค่าโฆษณาไปจริงจำนวนเท่าใด หาใช่นำสืบ แต่เพียงว่าจ่ายเงินค่าโฆษณาให้แก่ บริษัท เซนจูรี่แอดเวอร์ไทซิ่ง จำกัด แล้วจะถือว่าโจทก์จ่ายค่าโฆษณาไปจริงตามนั้นไม่ ข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่าในรอบระยะเวลาบัญชีปี 2533 และ 2534 โจทก์จ่าย ค่าโฆษณาให้แก่ผู้รับจ้างโฆษณาจริง ซึ่งถือว่าเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิตามประมวลรัษฎากร คงเหลือเงินทดรองจ่ายค่าโฆษณา ที่โจทก์พิสูจน์ ไม่ได้ว่าใครเป็นผู้รับจึงห้ามไม่ให้ถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิตามประมวลรัษฎากร มาตรา 65 ตรี (18) ส่วนค่าการกุศลในรอบระยะเวลาบัญชีปี 2534 จำนวน 4,946,435 บาท

แม้โจทก์จะนำเงินจำนวนดังกล่าวไปร่วมสมทบทุนบูรณะต่อเติมองค์พระที่นั่งจักรีมหาปราสาทจริง โดยโจทก์หักเงินรายได้จากการจำหน่ายเครื่องดื่มฯ ขวดละ 10 สตางค์ แสดงให้เห็นว่า เงินที่ร่วมสมทบทุนเป็นเงินรายได้ของโจทก์ที่ได้จากการจำหน่ายสินค้าตามปกติในราคาปกติ มิได้เก็บจากลูกค้าเพิ่มขึ้นแต่ประการใด และโจทก์ออกเช็คในนามของโจทก์ ทั้งใบรับเงินบริจาคก็ระบุไว้ชัดเจนว่าได้รับเงินบริจาคจากโจทก์ เงินดังกล่าวจึงเป็นเงินจากรายได้ของโจทก์เอง หาใช่เป็นเงินที่ผู้ซื้อบริจาคไม่ โจทก์จึงไม่มีสิทธินำเงินจำนวน 4,946,435 บาท มาถือเป็นรายจ่ายในการคำนวณกำไรสุทธิ แม้โจทก์ไม่มีเจตนาหลีกเลี่ยงที่จะเสียภาษีอากร แต่ในชั้นไต่สวนตรวจสอบโจทก์ไม่ได้มอบหลักฐานการตั้งบริษัท เซนจูรี่แอดเวอร์ไทซิ่ง จำกัด เป็นตัวแทนของโจทก์ในการทำโฆษณาให้ เจ้าพนักงานตรวจสอบ และไม่ได้ส่งเอกสารรายละเอียด ในการที่บริษัท เซนจูรี่แอดเวอร์ไทซิ่ง จำกัด จ่ายค่าโฆษณาให้แก่บริษัทที่รับทำโฆษณาให้เจ้าพนักงานตรวจสอบ เพิ่งอ้างส่งในชั้นพิจารณา แสดงว่าโจทก์ยังให้ความร่วมมือไม่ดีพอ ที่คณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์พิจารณาลดเบี้ยปรับภาษีเงินได้นิติบุคคลให้คงเหลือเรียกเก็บเพียงร้อยละ 50 ของเบี้ยปรับตามกฎหมาย และ ศาลภาษีอากรกลางวินิจฉัยว่า ไม่มีเหตุให้งดหรือลดเบี้ยปรับให้แก่โจทก์มากกว่านี้ ศาลฎีกาแผนกภาษีอากรเห็นพ้องด้วย พิพากษายืน