การงดหรือลดเบี้ยปรับต้องเป็นไปตามที่อธิบดีกรมสรรพากรกำหนดโดยอนุมัติรัฐมนตรีว่าการกระทรวง      การคลัง ซึ่งอธิบดีกรมสรรพากรได้ออกระเบียบงดหรือลดเบี้ยปรับไว้แล้ว ตามคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.81/2542       เมื่อคดีนี้ไม่ปรากฏว่าอธิบดีกรมสรรพากรอนุมัติให้งดเบี้ยปรับได้ การงดเบี้ยปรับจึงไม่ชอบ แม้ประมวลรัษฎากร มาตรา       27 ทวิ วรรคสอง จะให้อำนาจแก่อธิบดีกรมสรรพากรวางระเบียบในการงดหรือลดเบี้ยปรับออกมาใช้ แต่ก็เป็นเพียงระเบียบที่เจ้าพนักงานประเมินจะต้องถือปฏิบัติ ไม่มีผลผูกพันศาลให้ต้องปฏิบัติตามระเบียบดังกล่าว ศาลมีอำนาจพิจารณาว่าการที่เจ้าพนักงานประเมินงดหรือลดเบี้ยปรับ นั้น ถูกต้องตามระเบียบหรือไม่ ในขณะเดียวกันศาลก็มีอำนาจที่จะงดหรือลดเบี้ยปรับได้เองในกรณีมีเหตุอันสมควรอีกด้วย การที่โจทก์ไม่ตีราคาหลักทรัพย์ตามมาตรา 65 ทวิ (6) แห่งประมวลรัษฎากร เพราะเข้าใจว่าหุ้นหรือหลักทรัพย์เป็นทรัพย์สินไม่ใช่สินค้า ที่ผู้สอบบัญชีตั้งข้อสังเกตไว้ในหมายเหตุประกอบ      งบการเงินจากการตรวจสอบงบดุลทุกปีก็เนื่องจากสอบถามเจ้าหน้าที่ของจำเลยแล้วไม่ได้ความแน่นอน ถือได้ว่าโจทก์เข้าใจข้อกฎหมายผิดไปไม่มีเจตนาหลีกเลี่ยงภาษีทั้งโจทก์ให้ความร่วมมือในชั้นการตรวจสอบเป็นอย่างดี และเบี้ยปรับเป็น        บทลงโทษผู้ที่ชำระภาษีไว้ไม่ถูกต้องตามความจริงหรือไม่บริบูรณ์ อันเป็นพฤติการณ์มีเจตนาหลีกเลี่ยงภาษี เมื่อโจทก์        ไม่มีเจตนาจะหลีกเลี่ยงภาษี โจทก์จึงสมควรได้รับการงดเบี้ยปรับทั้งหมด