กรมสรรพากร

โจทก์นำใบกำกับภาษีซื้อซึ่งออกโดยบริษัท บ. จำกัด มาใช้ในการเครดิตภาษี บริษัทดังกล่าวเป็นผู้ประกอบการประเภทไม่ต้องสอบยัน กล่าวคือ จำเลยตรวจสอบแล้วปรากฏว่าไม่ได้ประกอบการจริง โจทก์มีหน้าที่พิสูจน์ว่าผู้ใดเป็นผู้ออกใบกำกับภาษีตามมาตรา 89(7) วรรคสองแห่งประมวลรัษฎากร โจทก์มีหุ้นส่วนผู้จัดการของโจทก์เป็นพยานเบิกความว่า โจทก์ซื้อผ้าสำเร็จรูปจากบริษัท บ. จำกัด โดยชำระราคาด้วยเช็คสั่งจ่ายเงินสด ผู้ที่นำเช็คไปเรียกเก็บเงินและลงชื่อไว้ ด้านหลังของเช็คแต่ละฉบับเขียนชื่อเป็นภาษาจีน ซึ่งทางนำสืบของโจทก์ไม่ปรากฏว่าคือผู้ใด เกี่ยวข้องกับบริษัท บ. จำกัด หรือไม่ อย่างไร โจทก์ไม่มีพยานหลักฐานมาสิบให้ชัดเจนว่า บริษัท บ. จำกัด เป็นผู้รับเงินตามเช็คทั้ง 3 ฉบับ ถือว่าใบกำกับภาษีดังกล่าวเป็นใบกำกับภาษีปลอม การที่โจทก์นำใบกำกับภาษีดังกล่าวมาใช้ในการคำนวณภาษีต้องเสียเบี้ยปรับ สองเท่าของจำนวนภาษีตามใบกำกับภาษีตามมาตรา 89(7) แห่งประมวลรัษฎากร และตามพฤติการณ์ของโจทก์เช่นนี้ยังไม่มีเหตุสมควรงดหรือลดเบี้ยปรับให้แก่โจทก์