กรมสรรพากร

ป. รัษฎากร มาตรา 65ทวิ(4), 86/6 และมาตรา 79 วรรคสาม (1) มาตรา 65 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร บัญญัติว่า " การคำนวณกำไรสุทธิและขาดทุนสุทธิในส่วนนี้ ให้เป็นไปตามเงื่อนไขดังต่อไปนี้... (4) ในกรณีโอนทรัพย์สิน ให้บริการ หรือให้กู้ยืมเงินโดยไม่มีค่าตอบแทน ค่าบริการหรือดอกเบี้ย หรือมีค่าตอบแทน ค่าบริการหรือดอกเบี้ย ต่ำกว่าราคาตลาดโดยไม่มีเหตุอันสมควร เจ้าพนักงานประเมินมีอำนาจประเมินค่าตอบแทน ค่าบริการ หรือดอกเบี้ยนั้นตามราคาตลาดในวันที่โอน ให้บริการ หรือให้กู้ยืมเงิน...." ดังนั้นการที่เจ้าพนักงานประเมินจะใช้อำนาจตามมาตรานี้ประเมินค่าตอบแทนใหม่ จะต้องได้ความเสียก่อนว่า ค่าตอบแทนในการโอนทรัพย์สินนั้น ต่ำกว่าราคาในท้องตลาดโดยไม่มีเหตุอันควรหรือไม่ เมื่อจำเลยไม่ได้นำสืบให้ศาลเห็นว่าการขายราคาต่ำโดยไม่มีเหตุอันควร จำเลยเทียบกับราคาอะไร ราคาในท้องตลาดสำหรับสินค้าชนิดนั้นเป็นอย่างไร การที่โจทก์ขายสินค้าประเภทเดียวกันราคาต่างกันก็ไม่ได้หมายความว่าโจทก์ขายสินค้าชนิดนั้นต่ำกว่าราคาในท้องตลาด ข้อเท็จจริงจึงยังฟังไม่ได้ว่าค่าตอบแทนที่โจทก์ได้รับในการโอนทรัพย์สินหรือขายสินค้าต่ำกว่าราคาในท้องตลาด โดยไม่มีเหตุอันควร การที่จำเลยอาศัยอำนาจตามมาตรา 65 ทวิ (4) แห่งประมวลรัษฎากรคำนวณหายอดขายของโจทก์และกำหนดราคาขายโดยหาราคาเฉลี่ยสุ่มราคาสินค้าที่โจทก์ซื้อและขายในแต่ละชนิดตลอดทั้งปี ที่ออกใบกำกับภาษีเต็มรูป แต่ไม่ได้นำราคาขายตามใบกำกับภาษีอย่างย่อมารวมหาราคาขายเฉลี่ยด้วย จึงไม่สามารถกำหนดราคาขายตามราคาดังกล่าวเป็นราคาตลาดตามมาตรา 65 ทวิ (4) แห่งประมวลรัษฎากร โจทก์ประกอบธุรกิจขายสินค้าหลายชนิดรวมทั้งยางรถยนต์ เปิดเป็นร้านค้าขายให้บุคคลทั่วไป เข้าลักษณะเป็นร้านค้าปลีกตามประกาศอธิบดีกรมสรรพากรเกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 32) เรื่อง กำหนดลักษณะและเงื่อนไขของการประกอบกิจการในลักษณะขายปลีกหรือประกอบกิจการให้บริการในลักษณะบริการรายย่อยแก่บุคคลจำนวนมาก ให้เป็นกิจการค้าปลีกตามมาตรา 86/6 แห่งประมวลรัษฎากร ลงวันที่ 8 เมษายน 2535 โจทก์จึงสามารถออกใบกำกับภาษีอย่างย่อในการขายสินค้าให้แก่บุคคลทั่วไปได้ตามมาตรา 86/6 วรรคสอง แห่งประมวลรัษฎากร และใบกำกับภาษีอย่างย่อไม่ต้องแสดงส่วนลดหรือค่าลดหย่อนตามมาตรา 79 วรรคสาม (1) แห่งประมวลรัษฎากร