ห้างหุ้นส่วนจำกัดพรไพรสุไหงโก-ลก กับพวก

พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ.2528 มาตรา 17

จำเลยที่ 1 ยื่นแบบแสดงรายการภาษีมูลค่าเพิ่มต่อเจ้าพนักงานของโจทก์ แสดงยอดภาษีซื้อมากกว่าภาษีขายและขอรับภาษีในส่วนที่เกินคืน เจ้าพนักงานของโจทก์ตรวจแบบแสดงรายการดังกล่าวแล้วคืนเงินภาษีมูลค่าเพิ่มให้จำเลยที่ 1 ไป ต่อมาเจ้าพนักงานประเมินของโจทก์ตรวจสอบการเสียภาษีของจำเลยที่ 1 แล้วเห็นว่าโจทก์แสดงภาษีขายไม่ถูกต้องต่ำกว่าความเป็นจริง จึงประเมินเรียกเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มจากจำเลยที่ 1 จำเลยที่ 1 อุทธรณ์การประเมินต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ โจทก์ฟ้องคดีนี้ก่อนมีคำวินิจฉัยอุทธรณ์ การที่โจทก์ฟ้องคดีนี้ในขณะที่คณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ยังมิได้วินิจฉัยชี้ขาดอุทธรณ์ของจำเลยที่ 1 จึงยังไม่เป็นการแน่นอนว่าคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์จะมีคำวินิจฉัยให้เพิกถอนหรือแก้ไขคำสั่งของเจ้าพนักงานประเมินอย่างใดหรือไม่ หนี้ค่าภาษีมูลค่าเพิ่มตามการประเมินของเจ้าพนักงานประเมินและภาษีมูลค่าเพิ่มที่โจทก์อ้างว่าจำเลยที่ 1 ได้รับคืนเกินไปและต้องคืนแก่โจทก์นั้นจึงเป็นหนี้ที่ไม่แน่นอนว่ามีอยู่จริงหรือไม่ เพียงใด จึงถือไม่ได้ว่าโจทก์ถูกโต้แย้งสิทธิ โจทก์จึงยังไม่มีอำนาจฟ้องตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ. 2528 มาตรา 17 ประกอบประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 55

ศาลภาษีอากรกลาง/ย่อ