กรมสรรพากร

พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ. 2528

มาตรา 25

อุทธรณ์ของโจทก์ที่ว่า โจทก์ได้ซื้อสินค้าและจ่ายเงินไปจริง มิได้นำใบกำกับภาษีปลอมมาใช้ในการคำนวณภาษีมูลค่าเพิ่ม เป็นการโต้แย้งการรับฟังพยานหลักฐานของศาลภาษีอากรกลาง เป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ต้องห้ามอุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ. 2528 มาตรา 25 การที่พนักงานเจ้าหน้าที่ของกรมสรรพากร ตรวจพบว่าใบกำกับภาษีซื้อบางส่วนที่โจทก์ใช้ในการยื่นแบบแสดงรายการภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นใบกำกับภาษีที่ไม่ถูกต้อง และแนะนำให้โจทก์ยื่นแบบแสดงรายการภาษีมูลค่าเพิ่มเพิ่มเติมและของดหรือลดเบี้ยปรับ โจทก์จึงได้ปฏิบัติตามคำแนะนำดังกล่าวนั้น มิใช่เป็นการที่ โจทก์ตรวจพบความผิดพลาดเกี่ยวกับเอกสารที่ใช้ในการยื่นแบบแสดงรายการภาษีมูลค่าเพิ่มด้วยตนเอง นอกจากนี้ข้ออ้างของโจทก์ที่ว่าได้ซื้อสินค้าและจ่ายเงินไปจริง มิได้นำใบกำกับภาษีปลอมมาใช้ในการคำนวณภาษีมูลค่าเพิ่ม ก็คงมีแต่พนักงานโจทก์เบิกความลอยๆ ไม่มีพยานหลักฐานอื่นสนับสนุนว่าซื้อสินค้าจากใคร จึงไม่มีน้ำหนักให้รับฟัง ข้อเท็จจริงฟังไม่ได้ว่าโจทก์ไม่มีเจตนาหลีกเลี่ยงการเสียภาษี กรณีจึงไม่ต้องด้วยหลักเกณฑ์ที่โจทก์ควรได้รับการพิจารณางดหรือลดเบี้ยปรับตามคำสั่งกรมสรรพากรที่ ท.ป. 81/2542 และ ป. 92/2542

ศาลภาษีอากรกลาง/ย่อ