กรมสรรพากร

พระราชกฤษฎีออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการขายอสังหาริมทรัพย์ (ฉบับที่ 244) พ.ศ.2534

โจทก์ขายที่ดิน ในราคา 4,810,000 บาท ในเดือนสิงหาคม 2535 โจทก์ไม่ได้ยื่นแบบแสดงรายการภาษีธุรกิจเฉพาะ(ภ.ธ.40) ภายในเวลาที่กำหนด แต่โจทก์ได้มอบหมายให้พนักงานบริษัทไปยื่นแบบและชำระภาษีแทน โดยนำใบเสร็จรับเงิน ซึ่งออกโดยสำนักงานสรรพากรเขตห้วยขวาง มาแสดงว่าโจทก์ได้ชำระภาษี เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 2535 โดยเป็นการเสียภาษีของเดือนภาษีสิงหาคม 2535 และสำเนาภาพถ่ายแบบแสดงรายการภาษีธุรกิจเฉพาะ(ภ.ธ.40) ของโจทก์ก็ปรากฏรายละเอียดการคำนวณภาษีรวมทั้งเงินเพิ่มและเบี้ยปรับอันเนื่องมาจากชำระภาษีล่าช้า การที่เจ้าพนักงานของจำเลยตรวจสอบแล้วไม่พบข้อมูลการยื่นแบบแสดงรายการภาษีธุรกิจเฉพาะ(ภ.ธ.40) ของโจทก์ ยังไม่อาจยืนยันได้ว่า โจทก์มิได้ยื่นแบบแสดงรายการภาษีธุรกิจเฉพาะ(ภ.ธ.40) เจ้าพนักงานประเมินของจำเลยเบิกความว่า ก่อนปี 2540 ยังไม่มีการเก็บข้อมูลการชำระภาษีโดยเครื่องคอมพิวเตอร์ คงตรวจสอบจากแบบแสดงรายการภาษีธุรกิจเฉพาะ (ภ.ธ.40) ที่มีการยื่นและเก็บไว้ที่สำนักงานสรรพากรพื้นที่ 10 จึงอาจเป็นไปได้ว่า จำเลยค้นหาแบบแสดงรายการภาษีธุรกิจเฉพาะของโจทก์ไม่พบ พยานหลักฐานที่โจทก์นำมาสืบมามีน้ำหนักให้รับฟังมากว่าพยานหลักฐานของจำเลยข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่า ใบเสร็จรับเงินเป็นการชำระภาษีธุรกิจเฉพาะจากการขายที่ดินของโจทก์ ดังนั้น จึงต้องฟังว่าโจทก์ยื่นแบบแสดงรายการภาษีธุรกิจเฉพาะสำหรับเดือนภาษีสิงหาคม 2535 และชำระภาษีธุรกิจเฉพาะจากการขายที่ดินพิพาทถูกต้องแล้ว