กรมสรรพากร กับพวก

มาตรา 88/6 แห่งประมวลรัษฎากร บัญญัติให้เจ้าพนักงานประเมินต้องประเมินภายในกำหนดเวลา 2 ปี นับแต่วันสุดท้ายแห่งกำหนดเวลายื่นแบบแสดงรายการภาษี เว้นแต่ในกรณีมีเหตุ อันควรเชื่อว่าผู้ประกอบการหรือผู้นำเข้าแสดงรายการตามแบบแสดงรายการภาษีไม่ถูกต้องตรงกับความเป็น จริง หรือไม่สมบูรณ์ก็ให้เจ้าพนักงานประเมินโดยอนุมัติอธิบดีประเมินภาษีได้ภายในกำหนด 5 ปี นับแต่วันสุดท้ายแห่งการยื่นแบบแสดงรายการภาษี ดังนั้น กรณีของโจทก์แม้เจ้าพนักงานประเมินจะประเมินเกิน 2 ปี นับแต่วันสุดท้ายแห่งการยื่นแบบแสดงรายการภาษีก็ตาม แต่หากได้รับอนุมัติจากอธิบดีของจำเลยที่ 1 ให้ประเมินภายในกำหนดเวลา 5 ปี นับแต่วันสุดท้ายแห่งการยื่นแบบแสดงรายการภาษี การประเมินก็ย่อมชอบด้วยมาตรา 88/6 แห่งประมวลรัษฎากร เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่า เจ้าพนักงานประเมินของจำเลยที่ 1 ได้รับอนุมัติ ให้ประเมินภาษีมูลค่าเพิ่มโจทก์แล้วและเมื่อจำเลยที่ 2 แจ้งให้โจทก์ทราบภายในกำหนด 5 ปี นับแต่วันที่ โจทก์ ยื่นแบบแสดงรายการภาษี การประเมินของจำเลยที่ 2 จึงชอบด้วยมาตรา 88/6 วรรคท้าย แห่ง ประมวลรัษฎากรแล้ว

โจทก์ทราบราคาที่กรมศุลกากรประกาศกำหนดซึ่งใกล้เคียงกับราคาตลาดในขณะที่โจทก์นำเข้าและยอมเสียอากรขาเข้าให้แก่ กรมศุลกากรโดยไม่โต้แย้งว่าไม่ถูกต้อง เมื่อโจทก์ขายไม้แปรรูปไปในเวลาใกล้เคียงกับการนำเข้าและยื่นแบบแสดงรายการภาษีมูลค่าเพิ่มโดยแสดงยอดขายไม้แปรรูปต่ำกว่าราคาดังกล่าว จึงฟังได้ว่าโจทก์ขายไม้แปรรูปต่ำกว่าราคาท้องตลาดโดยไม่มีเหตุสมควร การที่จำเลยที่ 2 ใช้ราคาในท้องตลาดที่กรมศุลกากรประกาศกำหนดในขณะที่โจกท์นำไม้แปรรูปดังกล่าวเข้ามาใน ราชอาณาจักรมาพิจารณาราคาตลาดเพื่อเป็นฐานภาษีในการคำนวณภาษีมูลค่าเพิ่ม จึงชอบด้วย มาตรา 79/3 (1) แห่งประมวลรัษฎากรแล้ว