นางสาว พิมลรัตน์ เสงี่ยมพันธ์ ที่ 1 กับพวก

กรณีคำสั่งทางปกครองที่ทำเป็นหนังสือจะต้องแสดงเหตุผลตามมาตรา 37 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ.2539 หรือไม่นั้น ต้องพิจารณาถึงกรณี อันเป็นเหตุให้คำสั่งทางปกครองที่ทำเป็นหนังสือไม่ต้องแสดงเหตุผลดังที่บัญญัติไว้ในมาตรา 37 วรรคสาม (1) ถึง (4) ประกอบด้วย โดยเฉพาะในคดีนี้เมื่อพิจารณากรณีตาม (2) ที่ว่าเหตุผล (ที่ต้องแสดง) นั้นเป็นที่รู้กันอยู่แล้วโดยไม่จำต้องระบุอีก เห็นได้ว่าเหตุผลนั้นจะเป็นที่รู้กันอยู่แล้วหรือไม่ ย่อมเป็นปัญหาในข้อเท็จจริง อุทธรณ์ของโจทก์จึงต้องวินิจฉัยข้อเท็จจริงเพื่อนำไปสู่ การวินิจฉัยข้อกฎหมายต่อไป แต่ปัญหาดังกล่าวโจทก์ไม่ได้กล่าวอ้างมาในคำฟ้อง จึงเป็นข้อที่ไม่ได้ยกขึ้นว่า กันมาแล้วโดยชอบในศาลภาษีอากรกลาง และมิใช่ปัญหาเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อย ของประชาชนหรือไม่สามารถยกขึ้นกล่าวในศาลภาษีอากรกลางได้ จึงต้องห้ามอุทธรณ์ ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีอากร พ.ศ.2528 มาตรา 24 ประกอบ ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 225 วรรคหนึ่ง ศาลฎีกาแผนกคดีภาษีอากร ไม่รับวินิจฉัย