โจทก์จดทะเบียนเป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทจำกัด เมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม 2532 โจทก์ถูกประเมินเรียกเก็บภาษีเงินได้นิติบุคคลสำหรับรอบระยะเวลาบัญชีตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2544 ถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2544 ซึ่งมิใช่รอบระยะเวลาบัญชีที่โจทก์เริ่มประกอบกิจการ อันอาจเป็นเหตุให้โจทก์อ้างว่าไม่รู้กำหนดเวลายื่นแบบแสดงรายการ หรือไม่สามารถปฏิบัติให้ถูกต้องตามกฎหมายได้ และเป็นไปไม่ได้ที่โจทก์จะเข้าใจว่าการออกหมายเรียกตรวจสอบไต่สวนของจำเลยเป็นการขยายระยะเวลายื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้นิติบุคคลตามที่โจทก์อุทธรณ์ ข้ออ้างที่โจทก์ไม่สามารถยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้นิติบุคคลโดยถูกพนักงานของโจทก์ล็อกรหัสผ่านระบบคอมพิวเตอร์และถูกโจรกรรมเอกสารไปเป็นเหตุขัดข้องที่เกิดจากการบริหารภายในของโจทก์เอง มิใช่เหตุสุดวิสัยที่ทำให้โจทก์ไม่สามารถยื่นแบบแสดงรายการได้ทันตามกำหนดเวลาของกฎหมาย กรณีไม่ยื่นแบบแสดงรายการและถูกประเมิน โจทก์ต้องรับผิดเสียเบี้ยปรับ 2 เท่า ของจำนวนภาษีที่ต้องชำระ ตามมาตรา 26 แห่งประมวลรัษฎากร และการไม่ชำระภาษีให้ถูกต้องครบถ้วนภายในกำหนดเวลาตามกฎหมาย โจทก์ต้องรับผิดเสียเงินเพิ่มอีกร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องเสีย โดยไม่รวมเบี้ยปรับตามมาตรา 27 แห่งประมวลรัษฎากร อันเป็นบทลงโทษตามกฎหมาย มิใช่เป็นการเรียกเก็บดอกเบี้ยซ้อนดอกเบี้ยหรือเรียกเก็บเบี้ยปรับสูงเกินส่วน การที่คณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ลดเบี้ยปรับให้แก่โจทก์ คงเรียกเก็บเพียงร้อยละ 30 ของเบี้ยปรับตามกฎหมายเป็นคุณแก่โจทก์แล้ว จึงไม่มีเหตุที่จะงดหรือลดเบี้ยปรับให้แก่โจทก์อีก