| คำพิพากษาฎีกาที่9461/2555 | |
| ห้างหุ้นส่วนจำกัด เถลิงยโสธร | โจทก์ |
| กรมสรรพากร | จำเลย |
| เรื่อง ภาษีมูลค่าเพิ่ม |
| กฎหมายที่เกี่ยวข้องประมวลรัษฎากร มาตรา 88 มาตรา 89 มาตรา 89/1 |
| ข้อกำหนดคดีภาษีอากร พ.ศ. 2544 ข้อ 29 วรรคสี่ |
| การที่โจทก์อ้างว่า นาย น. เป็นผู้ก่อสร้างบ้านพักให้แก่นางสาว ส. ไม่ใช่โจทก์เป็นผู้ก่อสร้างนั้น โจทก์เพียงแต่ส่งบันทึกถ้อยคำพยานที่บันทึกไว้ล่วงหน้าของนาย น. โดยไม่มีนาย น. มาเบิกความรับรอง บันทึกถ้อยคำพยานที่บันทึกไว้ล่วงหน้าดังกล่าวจึงไม่อาจรับฟังเป็นส่วนหนึ่งของคำเบิกความพยานได้ ตามข้อ 29 วรรคสี่ ของข้อกำหนดคดีภาษีอากร พ.ศ. 2544 ส่วนที่โจทก์อ้างว่านางสาว ส. ใช้อุบายหลอกให้พนักงานของโจทก์ออกใบเสร็จรับเงินค่าก่อสร้างที่นางสาว ส. จ่ายให้แก่นาย น. ไปก่อน โจทก์ก็ไม่นำนางสาว บ. เจ้าหน้าที่การเงินของโจทก์มาเบิกความยืนยันตามข้ออ้างของโจทก์ และที่โจทก์อ้างว่า การฟ้องคดีเพื่อเรียกเงินค่าจ้างก่อสร้างบ้านพักที่นางสาว ส. ไม่จ่ายให้แก่นาย น. โจทก์ในฐานะคู่สัญญาย่อมจะต้องฟ้องคดีตามสัญญาเพราะการพิจารณาคดีของศาลจะต้องใช้เอกสารเป็นหลักและศาลต้องรับฟังพยานหลักฐานที่ปรากฏ หากนาย น. ยื่นฟ้องคดีเองจะเป็นเรื่องยุ่งยากในการพิสูจน์ และในการฟ้องคดีดังกล่าวโจทก์มิได้รับเงินตามที่ฟ้องคดี หากแต่โจทก์เป็นตัวแทนของนาย น. และรับเงินมาเพื่อจ่ายให้แก่นาย น. เท่านั้น พยานหลักฐานของโจทก์เช่นนี้ยังไม่สมเหตุผล เนื่องจากไม่ปรากฏพฤติการณ์ที่โจทก์จะต้องรับผิดต่อนาย น. แทนนางสาว ส. แต่อย่างใด อีกทั้งไม่มีหลักฐานการจ่ายเงินระหว่างโจทก์กับนาย น. มาแสดงต่อศาล ส่วนจำเลยได้รับหนังสือร้องเรียนจากนางสาว ส. ขอให้จำเลยตรวจสอบโจทก์ว่า ได้นำรายได้ตามสำเนาใบเสร็จรับเงินลงวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2547 และวันที่ 25 พฤษภาคม 2547 รายการค่าก่อสร้างบ้านของนางสาว ส. ไปเสียภาษีหรือไม่ ซึ่งจากการตรวจสอบพบว่า โจทก์ยื่นแบบแสดงรายการภาษีมูลค่าเพิ่มในเดือนภาษีกุมภาพันธ์ 2547 และเดือนภาษีพฤษภาคม 2547 โดยไม่แสดงยอดขาย ภาษีขาย ยอดซื้อและภาษีซื้อ นอกจากนี้ยังตรวจพบสำเนาคำพิพากษาศาลจังหวัดยโสธร คดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 832/2549 ลงวันที่ 7 มิถุนายน 2549 ระหว่างโจทก์กับนางสาว ส. และสำเนารายงานเจ้าพนักงานสำนักงานบังคับคดีจังหวัดยโสธร ลงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2547 รายงานว่าหุ้นส่วนผู้จัดการโจทก์ได้รับเงินจำนวน 750,800.- บาท ที่สำนักงานบังคับคดีจังหวัดยโสธร กรณีนางสาว ส. เป็นผู้วางทรัพย์ ตามสำเนาใบสำคัญการจ่ายและรับเงิน ลงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2547 พยานหลักฐานของจำเลยมีเอกสารประกอบเชื่อมโยงกันเป็นลำดับ จึงมีน้ำหนักในการรับฟังพยานหลักฐานของโจทก์มีน้ำหนักรับฟังได้น้อยกว่าพยานหลักฐานของจำเลย ข้อเท็จจริงจึงรับฟังไม่ได้ตามที่โจทก์อ้าง อุทธรณ์ของโจทก์ฟังไม่ขึ้น |
